[เถรี]

ดังนั้น..เมื่อท่านทำไปแล้ว เกิดความรู้สึกดี ความรู้สึกมั่นคง ความรู้สึกเยือกเย็น ขอให้พยายามเคลี่อนไหวให้ช้า ๆ หน่อย ไม่เช่นนั้นแล้วบางทีสมาธิก็หลุดหายหมด อารมณ์ทั้งหลายเหล่านั้นก็จะหายหมดไปด้วย ก็แปลว่าทำได้แล้วต้องรักษาเอาไว้ ถ้าไม่รักษาเอาไว้ เราจะขาดทุน

เหตุที่ขาดทุนเพราะว่า การปฏิบัติธรรมเป็นการทวนกระแสโลก เหมือนกับคนว่ายทวนน้ำ ถึงเวลาเราว่ายมาจนพอใจแล้ว เราปล่อยให้ลอยตามน้ำไป พอถึงเวลาปฏิบัติธรรม ก็เท่ากับเราว่ายทวนน้ำขึ้นมาอีก เป็นอย่างนี้วันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า กลายเป็นคนขยัน ทำงานทุกวัน แต่ไม่มีผลงานเลย เพราะว่าถึงเวลาก็ปล่อยลอยตามน้ำไป แล้วหลายท่านก็ท้อ หมดกำลังใจที่จะทำ

ดังนั้น...ถ้าหากว่าทำได้แล้ว ตอนนั่งอยู่กำลังใจดีแค่ไหน สงบแค่ไหน เมื่อละเมื่อเลิกจากบัลลังก์แล้ว ก็ขอให้รักษาอารมณ์ใจนั้นเอาไว้ ให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ จะได้เห็นช่องทางว่าต่อไปเราควรที่จะทำอย่างไร ส่วนการแผ่เมตตาและอุทิศส่วนกุศล ต้องทำเป็นปกติทุกครั้งครับ ขอเรียนถวายท่านพระครูสังฆรักษ์พัสวัชร์ ฐิตสีโล แต่เพียงเท่านี้ครับ