[เถรี]

ส่วนพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชรัตนวิมล กระผม/อาตมภาพได้รู้จักท่านตั้งแต่เป็นพระครูศรีกาญจนภรณ์ เจ้าคณะอำเภอเมืองกาญจนบุรี ขึ้นมาเป็นท่านเจ้าคุณพระวิสุทธิรังษี รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ขึ้นมาเป็นพระราชรัตนวิมล เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี จนเกษียณอายุ ได้รับการยกขึ้นเป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีในปัจจุบัน เวลาท่านไปงานใครที่ไหน ท่านจะนั่งอยู่จนงานจบถึงได้ลากลับ

อีกท่านหนึ่งที่มีปฏิปทาเดียวกันก็คือ หลวงพ่อพระครูนิโครธโยคาภิรักษ์ ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งเพิ่งจะเกษียณจากตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอไทรโยคไม่นาน สองรูปนี้ถ้าไปงานใคร รับรองได้ว่าไม่เคยทิ้ง นั่งอยู่จนกระทั่งงานเลิก ถึงบอกลาเจ้าของงานแล้วก็กลับ เรื่องพวกนี้เราต้องเข้าใจว่า พระสงฆ์ของเรา เมื่อนิมนต์พระผู้ใหญ่มา ก็อยากให้ท่านอยู่เป็นขวัญและกำลังใจของงาน ถ้าพระผู้ใหญ่มาปุบปับแล้วกลับเลย เราก็จะรู้สึกว่าไม่ดี

พูดง่าย ๆ ว่า ถ้าหากว่าในด้านของพระเถระ รูปแรกที่กระผม/อาตมภาพยึดเป็นต้นแบบในการทำงานคือ พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง รูปถัดมาก็คือพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ อดีตผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร

หลวงพ่อสมเด็จฯ วัดสระเกศ กลับจากกิจนิมนต์ด้านนอกสามทุ่มกว่า ตอนนั้นท่านอายุ ๘๐ ปีแล้วนะ ยังมาร่วมสวดมนต์ทำวัตรกับพระในวัดตอนสามทุ่มครึ่ง สวดมนต์ทำวัตรเสร็จ ให้โอวาทพระเสร็จสี่ทุ่มกว่า กระผม/อาตมภาพนึกว่าท่านได้เวลาพักแล้ว...ยังครับ ท่านไปเดินเยี่ยมลูกคณะก่อน ก็คือไปดูแลทุกข์สุขของพระในวัดก่อน ถ้าหากว่าพระเถระท่านเป็นตัวอย่างในลักษณะอย่างนี้ เราเองแม้ทำไม่ได้ขนาดท่าน ก็ต้องเลียนแบบปฏิปทาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้