ถ้าไม่ถนัด เห็นว่าการทำเช่นนั้นไม่ชัดเจน เราก็นึกถึงพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่งที่เรารักเราชอบมากที่สุด ตั้งใจว่านั่นคือพระพุทธนิมิตแทนองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าไม่ได้อยู่ ณ ที่ใดนอกจากอยู่บนพระนิพพาน เราเห็นท่านคือเราอยู่กับพระองค์ท่าน เราอยู่กับพระองค์ท่านคือเราอยู่บนพระนิพพาน แล้วเอาใจเกาะภาพพระนั้นเอาไว้
ถ้ายังมีลมหายใจอยู่ ให้กำหนดรู้ลมหายใจ ถ้ายังมีคำภาวนาอยู่ ให้กำหนดรู้คำภาวนา ถ้าลมหายใจหรือคำภาวนาหายไป ก็กำหนดรู้ว่าลมหายใจหรือคำภาวนานั้นหายไป อย่าดิ้นรนอยากให้มา หรืออย่าพยายามให้เป็นในลักษณะเช่นนั้น เรามีหน้าที่กำหนดดูกำหนดรู้ไปเฉย ๆ
ลำดับต่อไปนี้ก็ให้ทุกคนตั้งใจกำหนดดู กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก หรือภาพพระ หรือพระนิพพานของเราไป จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา
พระครูวิลาศกาญจนธรรม
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านวิริยบารมี
วันเสาร์ที่ ๑ กันยายน ๒๕๕๕
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 18-09-2012 เมื่อ 03:16
|