มีโยมนำผ้ากาสีมาถวายพระอาจารย์ ท่านจึงกล่าวว่า "อินเดียโบราณประกอบไปด้วยประเทศเล็ก ๆ ใหญ่ ๆ ๑๖ ประเทศด้วยกัน ภาษาบาลีเรียกว่า มหาชนบท มีประเทศหนึ่งคือ กาสี มีชื่อเสียงในการทอผ้ามาก ภาษีอากรต่าง ๆ เกินครึ่งของประเทศได้มาจากพ่อค้าขายผ้า ไม่ว่าจะเป็นมหาเศรษฐีหรือเจ้าฟ้าพระมหากษัตริย์ ต่างก็มีความปรารถนาจะใช้ผ้าของแคว้นกาสีทั้งนั้น แคว้นนี้จึงเป็นประเทศที่ร่ำรวยมาก
แต่แคว้นกาสีมักจะโดนแคว้นโกศลผนวกเข้าไปด้วย ก็คือโดนยึดไปเป็นเมืองขึ้นบ่อย พอ ๆ กับแคว้นอังคะที่มักจะโดนแคว้นมคธยึดไปอยู่เรื่อยเหมือนกัน เพราะแคว้นอยู่ติดกัน ประเภทรั้วบ้านชนกัน แต่ประเทศเขาใหญ่กว่า มีกำลังพลมากกว่า ก็มายึดไป
กาสีมีเมืองหลวงคือ พาราณสี เป็นสถานที่ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ ก็คือริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา และแสดงปฐมเทศนาที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน พออาตมาเห็นโยมเอาผ้าแคว้นกาสีมาถวาย ก็นึกถึงว่าเขามีชื่อเสียงมาแต่โบราณและรักษาชื่อเสียงมาได้จนถึงปัจจุบัน คนไทยไปเมื่อไรก็ต้องซื้อผ้าเขามา เป็นผ้าที่เบา นุ่ม ห่มสบาย และอุ่นดี ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่ผ้าหนา"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 18-08-2012 เมื่อ 11:28
|