[ลัก...ยิ้ม]

๑๓๑.

ใช้ทุกขเวทนาให้เป็นประโยชน์ เอาทุกข์นั่นแหละ
สอนจิตให้ยอมรับความไม่เที่ยงของโลก และขันธโลก (ร่างกาย)
ทุกขสัจหรือทุกข์กาย ต้องกำหนดรู้จึงจักรู้ว่าเป็นทุกข์
แล้วลงตัวธรรมดา ว่ามันก็เป็นของมันอยู่อย่างนี้เอง ไม่มีใครฝืนได้