[ป้านุช]

ฉันไปได้...

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ เสด็จไปทรงงานยังพื้นที่จริง
ซึ่งเกือบ ๑๐๐ % เป็นที่ทุรกันดาร
บางแห่งข้าราชการยังไม่เคยไปหรือไม่กล้าไปเพราะกลัวอันตรายด้วยซ้ำ

หรือถ้าวันไหนอากาศไม่ดี
หากเป็นผู้ใหญ่ไปดูงาน ฝนมาก็เลื่อนหรือยกเลิก
แต่สำหรับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ไม่มีคำว่า "ยกเลิก"
เพราะอากาศไม่ดี แถมยังเสด็จออกนอกเส้นทางเป็นประจำ

ถ้าทีมถวายความปลอดภัยกราบบังคมทูลว่า
“เสด็จไม่ได้ ไม่มีถนนตัดผ่านพระพุทธเจ้าข้า”
พระองค์ท่านจะรับสั่งกลับมาทุกครั้งว่า...

“ฉันไปได้”

ทั้งที่หลายครั้งต้องทรงพระราชดำเนินปีนป่ายไปบนภูเขา
หรือทรงพระดำเนินไต่ลงไปในหุบเหว
ที่เต็มไปด้วยโคลนตม ปลิง และทาก จนค่ำมืดดึกดื่น
มีท่านพระองค์เดียวที่ดึงทากออกจากพระบาทได้
สิ่งเหล่านี้ถือเป็นเรื่องเล็กสำหรับในหลวง
หลายครั้งสมเด็จพระเทพฯ ตามเสด็จฯ ด้วย

คืนหนึ่งผมได้ร่วมโต๊ะเสวย
หลังจากที่พระองค์ท่านเสด็จเยี่ยมราษฎรในพื้นที่ทุรกันดารแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
พระราชกระแสรับสั่งที่ยังก้องอยู่ในหูของผมจนถึงทุกวันนี้คือ

“ที่เขายากจนต้องมาทำมาหากินในพื้นที่แห้งแล้งเช่นนี้
ไม่ใช่ว่าเขาอยากจะมา แต่เพราะเขาไม่มีที่อื่นจะไป
ที่ฉันช่วยเขา ไม่ใช่ว่าจะช่วยตลอดไป
แต่ช่วยเพื่อให้เขาได้มีโอกาสช่วยตัวเองต่อไป”

สวัสดิ์ วัฒนายากร
อธิบดีกรมชลประทาน / องคมนตรี

พ่อ...ผู้ปิดทองหลังพระตลอดมา...