[หมอเสือ]

หลังจากผ่านการรักษาครั้งแรกไปหายป่วย แม้จะอยู่ต่างที่ต่างถิ่น "ฮึ ฮึ ตรูก็แน่เหมือนกัน" ใครจะรู้ว่าครั้งต่อไปจะหายซ่า

กรณีศึกษาครั้งที่สองและสาม ผู้ป่วยอยู่ห้องไอซียู ป่วยด้วยโรคมะเร็งและโรคหัวใจ ได้ขอเพื่อนที่เป็นพยาบาลหาผู้ป่วยให้ทดสอบวิชา

เมื่อถึงเวลาสองทุ่มครึ่ง สวดบทพระมหาจักรพรรดิเสร็จนั่งสมาธิต่อ อธิษฐานขอหลวงปู่ดู่หลวงปู่ทวดท่านรักษาให้ ขณะที่นั่งสมาธิไปนั้น ภาพที่ปรากฏเห็นหลวงปู่ดู่ท่านเดินนำไปที่ต้นไม้ใหญ่ ท่านยืนนิ่งใต้ร่มไม้ สอบถามท่านว่าทั้งสองคนจะรักษาหายหรือไม่ หลวงปู่ดู่ท่านนิ่งเฉย ผมตีความว่าอาจจะไม่เกี่ยวข้องกับท่าน หรืออาจจะรักษาไม่หาย

หลังจากนั้นสักสิบห้าวันได้ สอบถามไปยังเพื่อน เพื่อนแจ้งว่าผู้ป่วยมะเร็งไม่รอด ส่วนโรคหัวใจญาติรับกลับบ้านไม่ทราบว่าจะเป็นอย่างไร

จิตที่มันฟูมันเหลิงตอนนี้เหี่ยวแห้งแต่ยังไม่ถอยรอผู้ป่วยรายต่อไป

ผู้ป่วยรายที่สี่ รายนี้เป็นรุ่นพี่เรียนสถาบันเดียวกัน
อาการ นอนไม่หลับติดต่อกันหลายคืนอาศัยกินยานอนหลับแต่ก็ยังไม่ดีขึ้น

เป็นรายแรกที่รักษาแบบเจอตัวผมเข้าสมาธิรักษาตามวิชาแต่เหมือนกับว่ารักษาไม่หายจึงให้รุ่นพี่กลับบ้านไป

หลังจากที่รุ่นพี่กลับไปแล้วผมออกมาเล่นกับแมวหน้าห้อง เจ้าแมวเหมียวที่แสนน่ารักกลายเป็นแมวแสนซ่ากัดเข้าที่แขนขวา เลือดพุ่งตามเขี้ยวที่ถอนออกจากแขน

เสียค่าทำแผลและเสียเวลาไปสามเดือน

เหตุเพราะ ผมอวดเก่งเกินคำครู ใช้กำลังตัวเองไปรักษาเขา ทำให้เจ้ากรรมนายเวรเขาเล่นเอา นี้ยังไม่ใช่เรื่องร้ายแรงจึงโดนแค่แมวกัด