วันที่ ๗,๘,๙,๑๐,๑๑ มิถุนายน ๒๕๕๒
เป็นช่วงลุยแจกบัตรโมทนาบรรพชาอุปสมบทโค้งสุดท้าย (อย่างกับการหาเสียงเลย) งานนี้ให้คุณแม่ท่านได้ชื่นใจบ้าง น้องชายผมบวชแล้ว งานนี้เหลือแต่ผม นับว่าเป็นบุญที่ได้ปฏิบัติก่อนบวช พอจะรู้พอจะทราบอะไรบ้างโดยเฉพาะ "เรื่องศีลของพระ"
เมื่อก่อนเป็นกังวลมาก ว่าสามเดือนจะไหวไหม แต่ตอนนี้กำลังใจดีมาก ๆ เนื่องจากสิ่งที่เราศึกษาจาก"เรื่องศีลของพระ" บางอย่างเราสามารถทำได้แล้ว บางอย่างก็เกือบจะได้แล้ว บางอย่างมีพื้นฐานมาแล้ว ทำให้กระผมเบาใจลงไป แต่ก็หมั่นท่องจำทำความเข้าใจ ช่วงนี้มีเวลาเต็มที่ พิจารณาการใช้ชีวิตที่ผ่านมาแบบ"คนดิบ" คือยังไม่ได้บวชเรียน(อันนี้บวชเรียนแบบปฏิบัติจริง ๆ นะครับ)ตอนนี้กำลังจะก้าวไปสู่ความเป็น"คนสุก"
การดำเนินชีวิตแต่ละวันในช่วงนี้มันช้าลง คือความรีบเร่งต่าง ๆ ในการดำเนินชีวิตมันช้าลง เหมือนกับมันละเอียดขึ้น มีความสุขกับการทำให้หน้าที่"พ่อ"ที่ดี ไปรับไปส่งลูก อาบน้ำ ทาแป้งแต่งตัวให้ สอนหนังสือ สอนการบ้าน ป้อนนมเจ้าตัวเล็ก(หนึ่งเดือนกับสิบเจ็ดวัน) ความไร้เดียงสาของลูกทั้งสองคน ทำให้ผมมองชีวิตแบบละเอียดขึ้น คิดถึง"คุณพ่อ"จับใจ ถ้าท่านมีชีวิตอยู่ได้เห็นผ้าเหลือง ท่านคงดีใจมาก ..........
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม
|