๗๕.
ทุกคนหนีโลกธรรมไม่พ้น จึงอย่าหนีมัน
เพราะมันเป็นของธรรมดา
คนธรรมดาคิดว่าตนฉลาด
(พระองค์ตรัสว่า เป็นคนโง่ตั้งแต่ที่เริ่มคิด เพราะเป็นอารมณ์หลง)
ดังนั้น เมื่อถูกด่า-ว่า-หรือติ หรือนินทา จะมีอารมณ์ไม่พอใจ โกรธ
เก็บเอามาคิดปรุงแต่ง
เกิดอาฆาต-พยาบาท-จองเวร เพราะอารมณ์โง่ โมหะ หรือหลง หรือมิจฉาทิฐิ
จึงทำร้ายตนเอง เผาตนเอง เบียดเบียนตนเอง ขาดเมตตาตนเอง
เหมือนกินยาพิษ เพราะโมหะ (โง่)
แต่ใครเชื่อพระองค์ก็เป็นสุข เพราะถือเป็นของธรรมดา
ให้ตั้งไว้ในอารมณ์ช่างมัน หรือวางเฉย หรือสักแต่ว่า
หรืออุเบกขา จนถึงสังขารุเบกขาญาณในที่สุด
(ของหลวงปู่หลุย จนฺทสาโร)
หมายเหตุ ข้อความในวงเล็บเป็นความเห็นของคุณลุงหมอสมศักดิ์ สืบสงวน