[โอรส]

“ เรียนเก่งเรียนอย่างไร ....เรียนด้วยใจหิววิชา
อยากรู้ดูตำรา .......ยิ่งค้นคว้ายิ่งพาเพลิน
ยิ่งเรียนยิ่งสนุก ..ผลักความทุกข์พ้นทางเดิน
ไม่หิวไม่อิ่มเกิน .....ไม่ห่างเหินไม่โหมเอย ”

บทนี้ของท่านอาจารย์ฐะปะนีย์ นาครทรรพ เคยได้ยินชื่อท่านไหม ?

ท่านบอกว่า เรียนเก่งเรียนอย่างไร จดสิ..ไม่จดก็เรื่องของเขา บอกครั้งเดียวอยู่แล้ว

เรียนด้วยใจหิววิชา เมื่อวานคนเขาสงสัยว่าอาตมาทำคะแนนเต็มร้อยได้อย่างไร ก็เลยบอกเขาว่าเป็นเพราะอยากรู้ทุกเรื่องจึงตั้งใจเรียน

อยากรู้ดูตำรา ไม่อ่านหรอกครู สอนเสร็จโยนกองแล้วไปเที่ยว แบบนี้เก่งได้ก็ประหลาดแล้ว

ยิ่งค้นคว้ายิ่งพาเพลิน ยิ่งเรียนยิ่งสนุก ส่วนใหญ่ไม่อยากเรียน ฉันทะไม่พอ หมดความสนุก แล้วจะเก่งไปได้อย่างไร

ผลักความทุกข์ พ้นทางเดิน ถ้าสนุกอยู่กับการเรียนก็ลืมเรื่องอื่นหมด

ไม่หิว ไม่อิ่มเกิน จำไว้หิวไปก็ฟุ้งซ่าน ไม่มีสมาธิ อิ่มเกินไปก็เอาแต่หลับ

ไม่ห่างเหิน ไม่โหมเอย ไปเรื่อย ๆ สม่ำเสมอ ไม่ใช่ไปโหมเอาก่อนสอบไม่กี่วัน เดี๋ยวเครื่องพัง..!

พวกนี้อ่านอะไรแล้วไม่ค่อยจำ อาตมาไม่ได้ตั้งใจจำ บังเอิญอ่านแล้วอยู่ในหัวไม่ไปไหน เด็กรุ่นใหม่น่าสงสารมากเพราะสมาธิไม่ทรงตัว เขาใช้คำว่า "สมาธิสั้น" เมื่อสมาธิสั้นก็อย่าไปหวังเลยว่าความจำจะดี


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนสิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๕