สาวหล่อบอกว่ายินดีรับไปด้วย ขอให้ช่วยค่ารถคนละสองพันจั๊ต อาตมากับท่านชาควักจนหมดตัว มีแค่ห้าพันกว่าจั๊ต “ห้าพันได้ไหม..? ที่เหลือจะเอาไว้ซื้อข้าวกิน...” สาวหล่อดูท่าว่าถึงปฏิเสธ พวกเราก็คงไม่ลงจากรถแน่ จึงพยักหน้าแบบ “หยวนน่อ...จาปายล่วยก้อล่าย..”
อาตมาบอกว่า ข้างหน้ายังมีเพื่อนพระอีกรูปนั่งเกวียนอยู่ ถ้าตามไปทันให้ช่วยรับไปด้วย พลางส่งเงินให้ทิดจิตรมอบให้กับสาวหล่อ อีหนูลักเพศนับเงินอย่างรอบคอบ ม้วนเก็บไว้กับชายพก แล้วจึงสั่งให้คนขับออกรถ ทิดจิตรตามประกบคุยกับสามสาวเพื่อหาข้อมูลต่อไป...
พวกเรานอนบนกระสอบข้าวสารอย่างสบายใจ คอยสอดสายตาลอดแผงข้างรถดูทาง ตอนไหนกิ่งไม้ระมาค่อยกลิ้งหลบกัน ทิดจิตรโม้กระจายอยู่เป็นชั่วโมง ก่อนจะคลานกระดืบ ๆ มารายงานให้พวกเราฟัง...
ที่แท้สาวหล่อกับเพื่อนขนข้าวสารมา ๓๐๐ ถุง (ถุงละ ๕๐ ก.ก.) เพื่อเอาไปขายที่ด่านเจดีย์สามองค์ ขากลับจะซื้อหมากแห้งกลับไปขายเอากำไรอีกที เช่ารถไปกลับเป็นเงินหนึ่งแสนจั๊ต ที่มาแต่ผู้หญิงเพราะเจรจากับพวกทหารป่าง่ายกว่า ถ้าเป็นผู้ชายพวกทหารไม่ค่อยผ่อนผันให้..
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-04-2012 เมื่อ 09:57
|