[เถรี]

"ถึงเวลาเขาเข้าส้วม เราถึงไม่ปวดก็ต้องเข้ากับเขาด้วย เพราะมือถูกล่ามติดกัน บางทีก็ด่าหรือชกกันในส้วมต่อ "ไอ้ห่..ช้าฉิบหา..!" ถ้าโดนลงโทษขัดส้วม รู้ชะตากรรมเลยว่ามือถลอกแน่นอน เขาไม่มีเครื่องมืออะไรทั้งสิ้น นอกจากมือเปล่า ๆ กับน้ำ ต้องลูบให้ลื่น..!

ชีวิตทหารกับชีวิตนักบวชเหมือนกัน ก็คือต้องอดทนกับสิ่งกระทบต่าง ๆ ถ้าหากเราฟังโอวาทปาฏิโมกข์ของพระพุทธเจ้าที่ว่า ขันติ ปรมัง ตโป ตีติกขา ประโยคแรกพระองค์เอ่ยเลยว่า ความอดทนเป็นสุดยอดเครื่องประดับของนักปราชญ์ อยากเป็นผู้รู้ อยากเป็นคนเก่ง ความอดทนจะต้องมาก่อน ถ้าทนได้ในทุกสถานการณ์ต่อไปถึงจะสบาย"