[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ศัพท์ทหารบางอย่างก็ไม่เหมือนกับศัพท์ชาวบ้าน ถ้าได้ยินก็จะรู้เลยว่าเคยเป็นทหารมาหรือเปล่า ? อย่างเช่นคำว่า "จำหน่าย" อย่างของพวกเราจำหน่ายก็คือขาย แต่การจำหน่ายของทหารก็คือตัดออกจากบัญชี เช่น จำหน่ายได้ ๕ เปอร์เซ็นต์ของการฝึกโดยผู้บังคับบัญชาไม่มีความผิด แปลว่าในการฝึกทหาร ๑๐๐ คน ตายได้ ๕ คน เป็นแค่การฝึกนะ แต่ก็มีคนตายจริง ๆ ไม่ได้พูดเล่น

รุ่นอาตมารอด ไม่มีคนตาย แต่รุ่นน้องตาย รุ่นจ่าตุ๋ย (จ.ส.อ.ศุภชัย เลิศมงคล) ที่เฝ้าวัด คอยดูแลหลวงพ่อวัดท่าซุงนั่นก็ตาย ตายกันแทบทุกรุ่น มีรุ่นน้องถัดไป ๒ รุ่นที่ตายน่าเกลียดมาก เพราะไปสะดุดแฟร์ แฟร์ก็คือพลุส่องสว่าง เดินสะดุดแล้วล้มทับ พลุจึงระเบิดใส่ตัวไหม้ไปทั้งแถบ เลยติดเชื้อตาย แสดงให้เห็นได้ชัด ๆ เลย ว่าเขาต้องเคยไปเผาใครมาก่อน

ส่วนรุ่นน้องรุ่นติดกัน ตายเพราะโดนเอ็ม. ๖๐ ถ้าอยากรู้ว่าเอ็ม. ๖๐ หน้าตาเป็นอย่างไร ให้นึกถึงปืนที่คุณแรมโบ้ถือ ที่มีกระสุนเป็นสาย ๆ นั่นแหละ โดนเข้าตรงที่หัวไหล่ ขาดสะพายแล่งเหมือนกับขวานจาม แสดงว่าเมื่อก่อนต้องเคยออกรบ ไปฟันเขาขาดสะพายแล่งมาเหมือนกัน

พลทหารสมพงษ์ พินิจมนตรี นี่ไม่น่าตาย ต้องบอกว่าวาระกรรมมาถึงจริง ๆ ระหว่างที่กำลังคลานรอดวิถีกระสุน ทหารเขายิงด้วยกระสุนจริง ๆ ระเบิดก็ระเบิดจริง แต่ถ้าทำตามขั้นตอนการฝึกจะไม่มีอันตราย คราวนี้ตอนที่ครูฝึกเขากดระเบิดที่ฝังไว้ งูตกใจพรวดออกจากรูมาตรงหน้าที่พลทหารสมพงษ์อยู่พอดี เขาก็ผวาลุกขึ้น ตกใจกลัวงูจนลืมลูกปืน ก็เลยโดนเอ็ม. ๖๐ เข้าไป นัดเดียวขาดสะพายแล่งตายคาที่เลย"

ถาม : ครอบครัวได้เงินช่วยหรือไม่ ?
ตอบ : ครอบครัวได้เงินช่วยเหลือจากเพื่อน ๆ คนละ ๒ บาท จริง ๆ แล้วจะไม่ให้เลยก็ได้ เพราะกฎกระทรวงเขากำหนดชัดแล้วว่าจำหน่ายในการฝึกได้ร้อยละ ๕ โดยที่ผู้บังคับบัญชาไม่มีความผิด

ถาม : แล้วถ้าเกิดเขาไล่ความผิด ?
ตอบ : ต้องสอบสวนก่อนว่าเป็นเหตุสุดวิสัยหรือเปล่า ? ถ้าเป็นเหตุสุดวิสัยขึ้นมาก็ยกคำฟ้อง