หลวงพี่เอกพูดถึงเรื่องการจับภาพพระว่า "จับภาพพระพุทธเจ้าต้องให้เป๊ะ นึกปั๊บเห็นปั๊บทันทีเดี๋ยวนั้น และเป๊ะนี่ต้องให้รู้ว่าพระพุทธเจ้าอยู่ที่พระนิพพาน เห็นภาพพระพุทธเจ้าเฉย ๆ ยังใช้ไม่ได้ ต้องรู้ว่าเราอยู่กับพระพุทธเจ้าที่พระนิพพานด้วย ตายเมื่อไรขอไปอยู่กับพระพุทธเจ้าที่พระนิพพานที่เดียว วิธีวัดความชัดเจนในการจับภาพพระ คือภาพพระเต็มอารมณ์ใจ เป็นแก้วใสปิ๊งเลย และมั่นใจในอารมณ์พระนิพพาน อารมณ์ใจมันเต็มอิ่มแน่นอนว่าเป็นพระพุทธเจ้าจริง ๆ อยู่พระนิพพานจริง ๆ มันจะรวมเป็นหนึ่งในอารมณ์เดียวกัน
เหมือนกับตักแกงเขียวหวานมา ๑ ถ้วย บางครั้งไม่สามารถแยกว่าในแกงเขียวหวานมีอะไร ต้องใช้ใจพิจารณาเอาว่า อ๋อ...มีผิวมะกรูด มีพริก มีใบโหระพา การจับภาพพระต้องเป็นอารมณ์เดียวแบบตักปุ๊บกินได้ มันต้องเร็วแบบนั้น เห็นแล้วรู้เลยแกงเขียวหวานไม่ใช่แกงเทโพ"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 24-07-2009 เมื่อ 12:29
|