[เถรี]

ถาม : กรรมบถ ๑๐ มีอยู่สองข้อที่ผมไม่เข้าใจ ที่กล่าวว่าไม่มีความโลภจนเกินไป กับไม่เป็นมิจฉาทิฐิครับ ?
ตอบ : ไม่มีความโลภจนเกินไป ก็คือต้องการอะไรให้หามาอย่างถูกต้องตามศีลตามธรรม ถ้าอยู่ในลักษณะนี้จะเป็นอารมณ์พระโสดาบัน ยังต้องการอยู่ แต่ผิดศีลไม่เอา ไม่ลักขโมย ไม่หยิบฉวย ไม่ช่วงชิง ไม่คดโกง ไม่หลอกลวงใคร จริง ๆ แล้วในเรื่องกรรมบถ ๑๐ นี่อย่างต่ำ ๆ ต้องเป็นพระโสดาบันขึ้นไป

ถาม : แม้แต่ความอยากมากจนเกินไป แต่ไม่ได้ทำผิดศีล ถือว่าผิดกรรมบถไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าหากว่าไม่ผิดศีลก็ยังไม่ถือว่าอยากมากไป แต่ในขณะเดียวกันเริ่มอยากก็เริ่มทุกข์แล้ว การมีความเห็นเป็นสัมมาทิฐินั้น คือเห็นว่าทุกสิ่งที่พระพุทธเจ้าสอนนั้นเป็นของดี เราควรจะปฏิบัติตามนั้น

ถาม : แต่ถ้าพูดถึงในเรื่องของพระโสดาบัน ที่พยายามจะเป็นพระสกิทาคามี โดยเนื้อแล้ว ท่านก็ปฏิบัติตามที่พระพุทธเจ้าท่านสอนหรือครับ ?
ตอบ : แล้วจะให้ปฏิบัติตามใครวะ ? ท่านลดในเรื่องของราคะ โลภะ โทสะ โมหะ ลงมากกว่าพระโสดาบัน ลักษณะของการลดลงก็ไม่ต้องเสียเวลาไปพยายาม ถ้าสมาธิถึงปัญญาถึงก็จะลดลงไปเอง