[เถรี]

ถาม : เขาว่าถ้าฝึกสมาธิมากไป แล้วจะกรรมฐานแตก กรรมฐานแตกเป็นอย่างไรครับ ?
ตอบ : ไม่มีอะไรหรอก..อย่างดีก็แก้ผ้าวิ่ง..! บางทีพอทำสมาธิแล้วใจสงบ มักจะเริ่มเห็นนั่นเห็นนี่ แล้วดันไปเห็นในสิ่งที่เราคิดว่าน่ากลัว

อาตมาเคยถามพวกเขาว่า ทำไมต้องมาหลอกกันด้วย เขาบอกว่า “ผมไม่ได้หลอก ผมตั้งใจจะมาบอกว่าผมต้องการความช่วยเหลืออะไร แต่เขาหนีทุกที” เพราะว่าเขามาสวยที่สุดได้แค่ที่เราเห็นแล้ววิ่ง คนที่บุญน้อยจะออกมาในลักษณะนั้น ถ้าเราไม่กลัวก็ไม่มีปัญหา แต่ถ้ากลัวก็เป็นอย่างที่ว่ามานั่นแหละ

พอวิ่งหนีเข้าทีหนึ่งก็ประเภทจิตเตลิด กู่ไม่กลับ กลายเป็นบ้า ๆ บอ ๆ ถึงได้บอกว่าควรจะมีครูบาอาจารย์คอยคุม แต่ถึงครูบาอาจารย์คุม ถ้ากำลังใจไม่ดีก็ยุ่งเหมือนกัน

หลวงพ่อวัดท่าซุงเคยเล่าให้ฟังว่า มีพระปฏิบัติเตโชกสิณ พอถึงเวลาขยายปฏิภาคนิมิต นิมิตใหญ่เต็มห้องเหมือนไฟไหม้ ตกใจจนกระโดดหน้าต่างหนีเลย อีกรูปหนึ่งปฏิบัติในอาโปกสิณ พอถึงเวลาปฏิภาคนิมิตขยายเต็มที่ ก็ตกใจนึกว่าตัวเองจมน้ำ ตะเกียกตะกายว่ายจนอกถลอกปอกเปิก ความจริงตัวเองเป็นคนย่อขยายเอง ถ้าไม่ขาดสติก็แค่ย่อให้เล็กลงก็จบแล้ว พอขยายใหญ่ออกก็ไปตกใจคิดว่าตัวเองจมน้ำ

หลวงพ่ออินทร์ วัดบ้านสระ ซึ่งปัจจุบันคือวัดสระพัง ที่พระครูไพโรจนภัทรคุณท่านอยู่ ตอนนั้นชาวบ้านเห็นไฟลุกท่วมโบสถ์ จึงคว้าถังน้ำวิ่งไปจะดับไฟ วิ่งไปถึงไม่เห็นมีอะไร หลวงพ่ออินทร์ท่านยืนอยู่หน้าโบสถ์ ถามว่า “พวกมึงมาทำอะไรกัน ?” ชาวบ้านบอกว่าไฟไหม้โบสถ์ ท่านว่า “ไหม้ซะที่ไหนเล่า กูอยู่ในโบสถ์สวดมนต์อยู่” ท่านไม่ได้บอกให้รู้ว่าท่านทำอะไร