เมย์เมี้ยวหรือชื่อใหม่ว่าผิ่น อู ลวิน เป็นเมืองข้าราชการตั้งแต่สมัยอังกฤษครองพม่า ตึกแบบเก่า ๆ สวยงามเป็นสัดส่วน สวนรุกขะเพทะนี้เป็นสวนสาธารณะไปในตัว เย็น ๆ แบบนี้ชาวบ้านมาเดินเล่นบ้าง เล่นดนตรีกันบ้าง มองไปทางไหนก็มีแต่คนเต็มไปหมด...
ต้นซากุระป่า หรือพญาเสือโคร่งเมื่อดูใกล้ ๆ
จุดเด่นของสวนอยู่ที่ต้นซากุระป่า กำลังออกดอกสีชมพูสะพรั่ง ไม้ดอกอื่น ๆ เพิ่งปลูกเสริมยังไม่มีดอก ฝีมือเขายังไม่ถึงเราที่อ่างขาง ของเราปลูกในเรือนเพาะชำจนงามหยด ถึงเวลาก็ยกเอาไปเปลี่ยนได้เลย จึงมีดอกไม้สวย ๆ ให้ชมกันทั้งปี...
ถ่ายรูปในสวนสาธารณะรุกขะเพทะ
กลับมาสรงน้ำ บรื๋อว์..มันเย็นกว่าน้ำในตู้เย็นซะอีก กลั้นใจราดไปไม่กี่ขันคราวนี้สบาย...กลับขึ้นมาตรวจสอบบัญชี และเส้นทางที่เรามาตั้งแต่ด่านเจดีย์สามองค์ ถึงได้ทราบว่านอกจากเขาเปลี่ยนเมย์เมี้ยวเป็นผิ่น อู ลวินแล้ว ยังดึงมาอยู่มณฑลมัณฑะเลย์อีกด้วย...
คลิกเพื่ออ่านตอนต่อไป
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย คิมหันต์ : 23-11-2011 เมื่อ 23:16
|