ขึ้นจากแพวิ่งไปตามเตาขนมครกแคบ ๆ ข้างทางเป็นป่าเต็งรังแคระแกร็นเหลืองซีด ผ่านไปราวยี่สิบไมล์ คราวนี้เลี้ยวขวาลงทางฝุ่น ดันไปวิ่งตามรถหกล้อ ทำอย่างไรโซยุนท์ก็ไม่กล้าแซง พวกเราจึงถึงแก่การชราภาพ ผมหงอกขาวโพลนไปตาม ๆ กัน..!
เลี้ยวขวาอีกทีต้องข้ามสะพาน เจอราคาโหดครั้งละ ๑๕๐ จั๊ต สองสะพานหมดไปสามร้อย..! มาถึงจุดหมายปลายทางคือ รอยพระพุทธบาทเมืองมินบู ร้านค้าและที่พักปลูกใหม่ ๆ ยาวสุดลูกหูลูกตา อีกห้าวันถึงจะเริ่มงาน หลายแห่งกำลังก่อสร้างอย่างขะมักเขม้น ปลูกเป็นเพิงเลาะไปกับชายแม่น้ำเลย...
ยอดเขาพระพุทธบาทมองไปอีกฝั่งแม่น้ำจะเห็นเพิงพักเป็นทิวแถว
ถามราคาแล้วสะดุ้งแปดตลบ ห้องไม่พอแมวดิ้นตายคืนละสองพัน มันปล้นกันชัด ๆ..! ให้ท่านนาวินไปต่อรอง เขายืนยันว่าราคานี้ ทางการเป็นผู้กำหนดเอง ไอ้สุดโหด..! หมดท่าขึ้นมาก็ต้องยอมมัน
กำลังจะขนของลง ทิดจิตรก็วิ่งมาห้ามไว้ บอกว่าตอนพาท่านชาไปห้องน้ำ เจ้าของบ้านยินดีแบ่งห้องให้เช่า คิดคืนละห้าร้อยเท่านั้น พวกเราหอบข้าวของเฮละโลไปทันที ทิ้งพวกที่แบกเสื่อมา ให้ยืนมองทิป ๕๐ จั๊ตในมือตาปริบ ๆ อีก ๑,๙๕๐ จั๊ตลอยตามพวกเราหายวับไปกับตา..!
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 26-09-2011 เมื่อ 03:01
|