"...อันนี้ก็ทราบทั่วถึงขนาดนี้แล้ว จะแปลเป็นภาษาบาลีก็คงแปลได้ ที่พูดว่าเอาจากบาลีได้ ก็เพราะว่างานของนักสังคมสงเคราะห์นั้น ต้องไปถึงขนาดนี้จึงจะเป็นประโยชน์ แล้วก็เป็นประโยชน์สำหรับสังคมที่เราจะสงเคราะห์ ทำเป็นประโยชน์สำหรับตัวเองที่อยากทำอะไรที่เป็นประโยชน์ ทำอะไรที่เป็นสิ่งที่จริงใจ พอใจในสิ่งดี และทำให้เรารับความสุขที่แท้จริงดังนี้
การสังคมสงเคราะห์ในที่สุดก็เท่ากับเป็นการหาความสุขที่แท้ ทั้งคนอื่นที่เราจะสงเคราะห์ ทั้งของตัวเราเอง ฉะนั้น ถ้าเราไปเที่ยวเดินหาในแง่นี้ ก็อาจจะทำให้งานของสภาสังคมสงเคราะห์เป็นไปอย่างกว้างขวาง แต่ก็ไม่ได้ไปในทางที่เกินควรหรือเกินขอบเขต
ถ้าเกินขอบเขตทำให้เกิดความเดือดร้อนจากสิ่งที่ว่าเมื่อกี้ว่าเกิดจากอิจฉา เกิดจากความเสียใจ เกิดอิจฉาคนอื่นเขาทำไปแล้ว ถ้าเราไม่มีอิจฉาก็แล้วไป ถ้าเราเสียใจที่เราทำไม่สำเร็จในสิ่งที่เราทำสำเร็จไม่ได้ เราก็ปล่อยวางไม่ใช่ปล่อยทิ้ง..."
|