[ตัวแสบจำเป็น]

เนื่องจากมีเสียงเรียกร้องเข้ามา ว่าอยากอ่านเหลือเกินเรื่องอ้วน ๆ ของหยก
กับพระอาจารย์หลาย ๆ องค์ ที่ได้เมตตาเทศน์เกี่ยวกับความงามในสรีระของหยก (?)
(คิดไหมคะ? ว่ามันช่างเป็นคำร้องขอที่ใจร้ายมาก ๆ )

"เอิ่ม" ขอเกริ่นนิดหน่อยนะคะ เพื่อประกอบความท่ามาก (ด่าตัวเองเพื่อ?)
ท่านผู้ใดอยากอ่านเรื่องเล่าแล้ว ข้ามไปได้เลยค่ะ (เจสสิกา ส่งคุณผู้อ่านที่
ความคิดเห็น ๑ เลยจ้ะ) เข้าเรื่องต่อ.. เนื่องจากหยกติดตามชาวคณะ
(และบางครั้ง ชาวคณะติดตามหยก?) ไปกราบบ้าง ไปฟังธรรมบ้าง
กับหลวงพ่อ หลวงพี่ หลวงตา หลาย ๆ องค์เลย ซึ่งท่านก็เมตตา
เล่าเรื่องโน้น เรื่องนี้ ให้หยกฟัง เก็บไปคิด ไปปฏิบัติ ได้บ้าง ไม่ได้บ้างตามประสา

และด้วยความที่เป็นคนหน้าตาดี งามสะดุดตา ("เหรอ?") พระอาจารย์
ก็มักจะทักทายหุ่นที่อวบน้อย ๆ (?)ของหยก เยอะบ้าง น้อยบ้างตามประสา
ทำให้มีเสียงเรียกร้องว่า เอามาเล่าหน่อยเถอะ เล่าให้ฟังบ้างเถอะ คุณขา...
มันช้ำใจนะคะ อยากฟังกันจริง ๆ หรือคะ? (กัดผ้าเช็ดหน้า)

เอาเถอะ.. ไหน ๆ ก็หน้าด้านตั้งกระทู้ชม(?)ตัวเองแล้ว กลั้นใจเล่าก็ได้ค่ะ

เพิ่มเติมจ้า
ตอนนี้นำตอนใหม่มาลงเพิ่มให้แล้ว เป็นเรื่องเล่าตอนที่ไป
กราบหลวงตาวัชรชัยค่ะ จึงมาเพิ่มเส้นทางลัดให้ค่ะ
http://www.watthakhanun.com/webboard...=8000#post8000