ญาติของทิดจิตรข้ามไปฝั่งเมืองจะอีนเพื่อทำธุระ พวกเรามารอกันที่รถ เห็นรถของนายรินยังจอดอยู่ข้างบ้าน ใหม่เอี่ยมโดดเด่นกว่าใคร ๆ ทิดจิตรไปถอดธงฉัพพรรณรังสีที่ยังคารถอยู่คืน แล้วขอข้ามฝั่งไปตามญาติ อาตมานั่งนับเงินที่ญาติโยมช่วยค่าเดินทางมา นับอย่างไรก็ขาดไป ๓๖๓ จั๊ต ทำไมเป็นอย่างนี้ไปได้..?
ท่านชาควักกระเป๋าเติมให้ครบจำนวน ท่านนาวินพาท่านป๊อปกับท่านตู่ไปหาซื้อน้ำมาฉัน พอดีรถทหารมาถึง บรรดาทหารที่ดูแลท่าเรือตั้งขบวนรับกันคึกคัก แสดงว่ามีนายใหญ่มา สักครู่นายทหารยศพันโทเดินตรงมาที่รถของนายริน ซวยแล้วซิไอ้หนู..! รถเอ็งใหม่น่าใช้ นายทหารเขาสนใจเข้าแล้ว..!
ท่าเรือบ้านสองแคว เรือยนต์โดยสารกับแพขนานยนต์กำลังจะเข้าเทียบท่า
นายรินข้ามฝั่งไปจะอีนนานแล้ว นายทหารหาตัวเจ้าของรถไม่เจอ เลยคุมตัวญาติของนายรินคนหนึ่งข้ามไปตามหา ท่านนาวินบอกว่า ถ้าผู้พันคนนั้นรู้ว่าพ่อของนายรินเป็นนายทหารเก่าเหมือนกัน คงไม่เป็นไรมากนัก เป็นความผิดของเราเองที่ไปถอดธงฉัพพรรณรังสีออก ถ้าเห็นธงเขาคงไม่กล้ายุ่งด้วย...
ทิดจิตรกลับมาบอกว่าเดี๋ยวญาติจะตามมา อาตมาล้วงกระเป๋าหาของ อ้าว..ไอ้สี่ร้อยจั๊ตที่โยมให้ทีหลังอยู่ในนี้เอง ขยับจะคืนให้ท่านชา อีกฝ่ายบอกว่าไม่ต้อง เงินทำบุญแบบนี้ตั้งใจทำไปแล้วก็แล้วกัน อาตมาจึงต้องลงบัญชีเพิ่มอีก ๔๐๐ จั๊ต โดยปริยาย...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-06-2011 เมื่อ 16:10
|