เพราะอะไรถึงป่วย
สมเด็จองค์ปฐม ทรงมีพระเมตตาตรัสสอนเรื่องนี้ไว้ดังนี้
๑. ทรงตรัสถามว่า “เพราะอะไรถึงป่วย”
(ตอบว่า เพราะธาตุ ๔ ที่เข้ามาประชุมกันเป็นร่างกายไม่เที่ยง จึงป่วย)
๒. “ถูกเหมือนกัน แต่ถูกไม่หมดจด
ตัวที่ทำให้ป่วยจริง ๆ คือ กฎของกรรมที่ละเมิดศีล และกรรมบถ ๑๐ ประการต่างหากล่ะ ใครเป็นคนทำกรรมนั้น ก็ตัวเราเองย่อมเป็นผู้กระทำกรรมนั้นไว้ในอดีต จึงไม่ควรจักโทษใครว่าทำให้เราป่วย”
๓. “เพราะอาศัยความโง่ในกาลก่อน ไม่รู้จักทำแต่กรรมดี มี
จิตหลงผิดคิดว่า อกุศลกรรมเป็นของดีจึงทำไปตามนั้น ร่างกายไม่ดียังหลงคิดว่าดี ไม่ทรงตัวยังหลงคิดว่าทรงตัว มัวเมาร่างกายตลอดทั้งคืน เมาตั้งแต่วันเกิดยันวันตายเพราะไปหลงอยู่ในร่างกาย ที่กิเลส-ตัณหา-อุปาทาน-อกุศลกรรมสร้างขึ้น”
๔. “เมื่อกฎของกรรมมาถึงก็หนีไม่พ้น สำหรับผู้มีร่างกายจำจักต้องรับ แต่
ผู้ฉลาดเอาทุกข์ของร่างกายมาพิจารณาเป็นกรรมฐาน สร้างนิพพิทาญาณให้เกิดกับจิต”
๕. “
การเห็นทุกข์ของการเกิดมีร่างกาย ก็เข้าสู่อริยสัจ ในที่สุดจิตเกิดปัญญาเห็นตัวธรรมดา จิตก็ไม่ทุกข์ตามกาย มีอารมณ์ช่างมัน คือ ช่างเรื่องของร่างกายมัน และตัวอารมณ์สังขารุเบกขาญาณที่แท้จริงเกิด”
๖. “ที่ยังทำกันไม่ได้ เพราะ
เมื่อมีอะไรเกิดขึ้นแก่ร่างกายก็ขาดความอดทน อดบ่นไม่ได้ ซึ่งเป็นอารมณ์ปฏิฆะ ขาดพรหมวิหาร ๔ สองข้อแรก คือ เมตตาและกรุณา แทนที่จักเอาเวทนามาใช้ให้เป็นประโยชน์ กลับทำให้มันเป็นโทษขึ้นมาซ้ำซ้อนเสียอีก ให้
พิจารณาเข้าหาสัจธรรม ๕ มีเกิด-แก่-เจ็บ-ตายเป็นของธรรมดา ขอจงอย่าประมาทในชีวิตก็แล้วกัน”
ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่ม ๗
รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน
ขอเชิญทุกท่านเข้าไปอ่านได้ที่
www.tangnipparn.com