ทำไมพระอรหันต์คิดถึงความตายแล้วจิตเป็นสุข
สมเด็จองค์ปฐม ทรงมีพระเมตตาตรัสสอนเรื่องนี้ไว้ดังนี้
๑. “เพราะท่านเห็นวันนั้นเป็นวันที่มีความสุขที่สุดในชีวิต
เพราะเป็นวันที่ท่านได้ทิ้งขันธ์ ๕ อันเต็มไปด้วยภาระและความทุกข์นี้ลงได้อย่างเด็ดขาด ท่านมีความสุขที่สุดในชีวิต เมื่อจิตท่าน
ได้เข้าถึงซึ่งพระนิพพานอย่างแท้จริง จุดนี้นี่แหละ พระอรหันต์ท่านจึงไม่กลัวตาย”
๒. “
คนธรรมดาเห็นความตายแล้วลนลาน แต่พระอรหันต์ท่านเห็นความตายแล้วจิตเป็นสุข คำว่าดิ้นรนของจิตนั้นไม่มี เพราะท่านรู้ว่าความตายสำหรับร่างกายนั้นเป็นของจริง และตายชาตินี้เป็นครั้งสุดท้าย ท่านจึงมีความสุขอย่างยิ่งเมื่อนึกถึงความตาย ท่านควบอุปสมานุสติกรรมฐานอยู่ในจุดเดียวนั้น รู้ลมหายใจเข้า รู้ลมหายใจออก ควบด้วยในขณะนั้น ๆ
(รู้ลม รู้ตาย รู้นิพพาน) ดุจพุทธพจน์ที่องค์สมเด็จปัจจุบันได้ตรัสกับพระอานนท์ในพุทธันดรนี้ว่า อานันทะ ดูกรอานนท์ เธอคิดถึงความตายยังห่างมากเกินไป
ตถาคตคิดถึงความตายทุกลมหายใจเข้าออก เข้าใจหรือยัง”
ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่ม ๗
รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน
ขอเชิญทุกท่านเข้าไปอ่านได้ที่
www.tangnipparn.com