[เถรี]

เมื่อเรามาเปรียบเทียบว่า ปีติที่เกิดจากสิ่งกระตุ้นเร้าจากภายนอก อย่างเช่น งานอภิเษกสมรสของเจ้าชายวิลเลียม ที่ชาวบ้านเขาสนใจกันทั่วบ้านทั่วเมืองก็ดี หรือว่าการเป็นนักเที่ยวกลางคืนที่องค์สมเด็จพระสัมมาพระพุทธเจ้าตรัสว่าเป็นอบายมุขก็ดี หรือว่าการเสพสุรายาเสพติดซึ่งเป็นสิ่งที่ผิดศีลก็ดี สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ไม่ใช่ปีติที่ยั่งยืนและไม่ใช่ปีติที่ถูกต้อง

ปีติที่ยั่งยืนและถูกต้อง เป็นปีติที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม เมื่อเป็นเช่นนั้นพวกเราจึงจำเป็นที่จะต้องระมัดระวัง หรือถ้าเห็นใครที่ไปหลงสิ่งกระตุ้นเร้าภายนอก จนกลายเป็นนักเที่ยว ถ้ามีโอกาสก็เมตตาตักเตือนเขาบ้าง ไม่อย่างนั้นเขาก็จะหลงเตลิดไปไม่รู้จักกลับ เพราะเห็นว่าทำแล้วมีความสุข แต่เป็นความสุขชั่วคราวที่ไม่ยั่งยืน

เมื่อพวกเรารู้เช่นนี้แล้ว ก็ให้ทุกคนตั้งใจปฏิบัติภาวนาของเรา ทำให้เต็มที่เท่าที่สามารถจะทำได้ โดยกำหนดระยะเวลาที่เหมาะสมแก่ตัวเอาไว้ โดยเฉพาะว่า การปฏิบัตินั้นสิ่งที่จะลืมไม่ได้ก็คืออานาปานุสติหรือการนึกถึงลมหายใจเข้าออก พุทธานุสติ หรืออุปสมานุสติ คือการระลึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าหรือระลึกถึงพระนิพพาน

สำหรับพวกเราจำนวนมากไม่ใช่แค่ระลึกนึกถึงเฉย ๆ แต่เราสามารถที่จะยกจิตขึ้นไปกราบองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สามารถยกจิตขึ้นไปยังพระนิพพานได้ ก็ขอให้ทุกคนยกจิตของตนขึ้นไปยังพระนิพพาน เพื่อกราบองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วรักษากำลังใจที่เกาะพระนิพพาน หรือเกาะองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นเอาไว้

ถ้าหากว่ายังมีลมหายใจเข้าออก ก็กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออกควบไปด้วย ถ้ายังมีคำภาวนาก็กำหนดรู้คำภาวนาควบไปด้วย ถ้าไม่มีลมหายใจเข้าออก ไม่มีคำภาวนา ก็เอาใจจดจ่อแน่วนิ่งอยู่กับพระนิพพาน หรือภาพขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราไว้

ตั้งใจว่า ถ้าหากว่าเราสิ้นชีวิตลงไป จะด้วยเพราะหมดอายุขัยหรือว่าอุบัติเหตุอันตรายใด ๆ ก็ตามในเวลานี้ เราขอไปอยู่ที่พระนิพพาน เราขอไปอยู่กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น ให้ทุกคนวางกำลังใจให้มั่นคง กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออกและคำภาวนาของตนไป จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านวิริยบารมี
วันศุกร์ที่ ๒๙ เมษายน ๒๕๕๔