[เถรี]

อาตมาชอบตีหมาตอนทำผิด ถ้าไม่ตีตอนนั้นแล้วหมาจะไม่จำ ต้องผัวะลงไปให้ร้องเอ๋งแล้วจะจำเลย แต่ถ้าเราเงื้อไม้แล้วปล่อยให้หมาวิ่งไปสักก้าวสองก้าว แล้วเราค่อยไปตี หมาจะไม่รู้แล้วว่าเราตีเพราะอะไร กลายเป็นเราไปรังแกหมา..!

ถ้ามีโอกาสขึ้นไปเป็นครูบาอาจารย์ หรือไปเป็นเจ้านายเขา อย่าปล่อยให้ความผิดต่าง ๆ ยืดเยื้อ เพราะจะทำให้ห้องเรียนหรือหน่วยงานเขาเสียหาย ถ้าผิดก็ต้องจี้ให้แก้ไขเดี๋ยวนั้นเลย เราอาจจะเป็นเจ้านายหรือเป็นครูบาอาจารย์ที่จู้จี้ขี้บ่น แต่ท้ายสุดพอลูกน้องแก้ไขหรือทำตาม นาน ๆ ไป เขาก็จะได้แบบอย่างที่ดีไปใช้ในโอกาสข้างหน้า