[เถรี]

ให้ทุกคนนั่งในท่าที่สบายของตน ตั้งกายให้ตรง กำหนดสติเอาไว้เฉพาะหน้า เอาความรู้สึกทั้งหมดของเราไหลตามลมหายใจเข้าไป ไหลตามลมหายใจออกมา ให้ความรู้สึกทั้งหมดของเราอยู่กับลมหายใจเฉพาะหน้าอย่างนี้ ถ้าหากว่าไปคิดเรื่องอื่นเมื่อไร ก็ให้ดึงกลับมาอยู่กับลมหายใจเข้าออกเสียใหม่

วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ ๕ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๔ เป็นการปฏิบัติธรรมประจำต้นเดือนมีนาคมวันที่สองของพวกเรา เมื่อครู่ก่อนการปฏิบัติธรรม ที่ได้กล่าวถึงความยากลำบากต่าง ๆ ที่เรากำลังเผชิญอยู่ เนื่องจากสภาวะของเศรษฐกิจที่ทำให้เป็นไปนั้น

นั่นเป็นส่วนหนึ่งที่เราควรจะคำนึงถึงว่า ความจริงแล้ว พวกเราทั้งหมดนั้น กำลังดำรงชีวิตอยู่ท่ามกลางกองทุกข์ โดยเฉพาะสภาพเศรษฐกิจที่ย่ำแย่ ข้าวของทุกอย่างขึ้นราคา บางอย่างก็ขาดตลาดหาได้ยาก ทำให้เราต้องดิ้นรน ใช้ความพยายามมากกว่าปกติ เพื่อที่จะหาปัจจัยให้เพียงพอต่อการดำรงชีพ ทั้งของตนเอง ทั้งของครอบครัว เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ เท่ากับว่าเพิ่มทุกข์ให้แก่เราโดยใช่เหตุ

เนื่องเพราะว่าสภาพของความทุกข์นั้น ตามปกติก็มีกับร่างกายของเราอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นความหนาว ความร้อน ความหิว ความกระหาย ความเจ็บไข้ได้ป่วย เป็นต้น ตลอดจนกระทั่งทุกข์จากความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ความพลัดพรากจากของรักของชอบใจ ความปรารถนาที่ไม่สมหวัง ความกระทบกระทั่งอารมณ์ที่ไม่ชอบใจ เป็นต้น

ชีวิตของเราเมื่อดำเนินอยู่ในกองทุกข์อย่างนี้ ถ้าหากว่าเรามาเกิดใหม่อีกเมื่อไร ก็จะมีสภาพความทุกข์ที่ไม่รู้จักจบจักสิ้นอย่างนี้อีก จึงอยากให้ทุกคนเตือนสติตัวเองว่า ขึ้นชื่อว่าเกิดมาในโลกที่เต็มไปด้วยความทุกข์อย่างนี้ เกิดมามีร่างกายที่เต็มไปด้วยความทุกข์อย่างนี้ เรายังมีความปรารถนาอีกหรือไม่ ?