ถาม : หลังจากนั้นการทรงอารมณ์ง่ายขึ้นหรือไม่ ?
ตอบ : ไม่ได้ง่ายขึ้นเลย แต่เป้าหมายชัดเจนแล้ว รู้แล้วว่าตรงนี้ใช่ ต้องไปให้ถึง
ถาม : แสดงว่าจำกับความคุ้นเคยในอารมณ์นั้น ?
ตอบ : แค่วันเดียวก็น่าจะพอแล้ว นี่ตั้ง ๙๐ วัน ตอนที่ลงมาเป็นหมาเสียดายใจจะขาด ตอนแรกเราก็คิดว่าเป็นเทวดาอยู่บนฟ้า ที่ไหนได้เป็นหมาที่เดินอยู่บนวิมาน พอโดนเขาโยนลงมากองที่พื้น เพิ่งจะรู้ว่าที่แท้เราก็เป็นแค่หมาเท่านั้น
ตรงนี้เรื่องของพระองค์ที่ ๑๐ ก็ดี พระองค์ที่ ๑๑ ก็ดี หลวงปู่ขนมจีนก็ดี ทำให้ความเชื่อมั่นในคุณพระรัตนตรัย โดยเฉพาะคำสอนของพระพุทธเจ้า ไม่ว่าจะเรื่องของพระ ผี เทวดา พรหม พระอรหันต์ พระนิพพาน มั่นใจเสียยิ่งกว่ามั่นใจอีก โดยเฉพาะมั่นใจว่าพระนิพพานอย่างไรก็ไม่สูญแน่ เพราะอย่างพระองค์ที่ ๑๐ และพระองค์ที่ ๑๑ ก็เจอมาอย่างจัง ขนาดไปจับไปคลำมากับมือเอง
อาตมานั่งมอง เป็นไปได้อย่างไร คนตายมาสองพันกว่าปี แล้วมานั่งพูดจ้อย ๆ อย่างนี้ต่อหน้า พอคิดอย่างนั้น ท่านบอกว่า "ถ้าไม่แน่ใจ ลองคลำดูได้นะ" คิดอะไรท่านบอกออกมาหมด พอได้โอกาสเรื่องอะไรจะปล่อยผ่าน ก็ลองคลำเลย ปรากฏว่าเป็นเนื้อเหมือนกันกับเรานี่แหละ
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-03-2011 เมื่อ 13:31
|