[เถรี]

ถาม : ในส่วนของนิวรณ์ จะสอนเด็กอย่างไรให้เข้าใจได้ง่าย ?
ตอบ : ถ้าสมาธิทรงตัว นิวรณ์จะไม่มี เพราะฉะนั้น..บอกให้เขาอยู่กับลมหายใจเข้าออก ถ้าลมหายใจผ่านจมูก...ผ่านอก..ไปสุดที่ท้อง ลมหายใจออกจากท้อง..ผ่านอก..ไปสุดที่จมูก ถ้าความรู้สึกอยู่แค่นี้นิวรณ์จะไม่มี

ทุกคนที่ความรู้สึกรู้ลมเข้าออกสามฐานนี้ได้ตลอดครบถ้วน คือ บุคคลที่ทรงปฐมฌานทั้งนั้น ขอยืนยัน แต่จะทรงได้นานเท่าไรแค่นั้นเอง อาตมากล้าพูดได้เต็มปากเต็มคำ เพราะอาตมาตามดูเฉพาะเรื่องนี้อยู่สามปี เพราะฉะนั้น..ถ้าเขาอยู่แค่นี้ได้ นิวรณ์ก็กินไม่ได้

ถาม : อย่างเวลาให้เขาทายอะไร ถ้ามีเครื่องล่อมาเป็นรางวัล..
ตอบ : โอกาสพลาดจะมาทันที เพราะจะเกิดรัก โลภ โกรธ หลง มาแทน จิตจะไม่สะอาด มีอยู่อย่างเดียวก็คือว่า ให้เขาทำในสิ่งที่เขาสนใจ ต้องการรู้อย่างไร กลับไปวันนี้จะเจอใครที่บ้านก่อน พรุ่งนี้จะเจอเพื่อนคนไหนก่อน เขาจะได้ตรวจสอบได้

ถาม : จากคำแนะนำ โยมประมวลได้ว่า สัมผัสแรกที่เข้ามากระทบ ไม่ว่าจะเสียง ภาพ กลิ่น หรืออะไรก็ตามขึ้นมาก่อน อย่าเพิ่งตัดสินว่าจริงหรือไม่จริง
ตอบ : จ้ะ..จนกว่าจะได้รับการพิสูจน์ว่าถูกต้องหรือไม่

ถาม : จนกว่าอาจจะมีสิ่งหนึ่ง ที่อาจจะเป็นภาพหรือเสียงอื่นเข้ามารับประกัน เข้ามากระทบอีก เพื่อประมวลภาพเสียง กลิ่น รส นั้นออกมาเป็นองค์รวม ว่าสอดคล้องกันไหม ? ขึ้นอยู่กับความมั่นคงของจิต..?
ตอบ : ถ้าไม่มีความมั่นคง เอะใจสงสัยแม้แต่นิดเดียว ก็จะผิดเลย

ถาม : นี่คือวิจิกิจฉา ?
ตอบ : ใช่..ความสงสัยเกิดขึ้นนิดเดียว จะผิดเลย แต่อาตมาไม่มั่นใจในวุฒิภาวะของเด็ก ก็คือว่า แรก ๆ ของเขาเองอาจจะวางอารมณ์ใจได้ถูก แต่พอรู้มากขึ้น ๆ จะมีการเพริด ก็คือ อยากรู้อะไรมากกว่านั้นไป คราวนี้จะทำให้พลาดได้

พอตัวความอยากเข้ามา เท่ากับว่าเอากิเลสเข้ามาบวกแล้ว โอกาสที่เขาจะแทรกเข้ามาหลอกลวงก็มีมากขึ้น

ถาม : บางทีถูกหลาย ๆ ครั้ง ก็เริ่มมีมานะ
ตอบ : นั่นก็จะยิ่งไปกันใหญ่เลย