[โอรส]

ถาม : เมื่อเข็นไปแล้วก็จอดใช่ไหมคะ ?
ตอบ : พอเข็นไปเครื่องติดก็ไปต่อสิจ๊ะ จริง ๆ แล้วไม่ต้องมาต่อวิชาแล้วก็ได้ เป็นเองแล้วนี่ ต่อไปเราจะรู้ว่า แค่ไหนถึงจะพอดีสำหรับเรา

มีอยู่ช่วงหนี่งที่อาตมาฝึกใหม่ ๆ ตอนนั้นยังเดินจงกรมทั้งวัน ภาวนาทั้งวัน นับลูกประคำทั้งวัน หรือไม่ก็นั่ง ๆ นอน ๆ ทั้งวัน ประเภทใครเห็นเข้าก็ว่าบ้าแน่ ๆ นั่งลงไปแล้วก็นอน นอนแล้วก็นั่ง ทำอยู่แค่นี้

แต่ความจริงแล้วกำลังซ้อมทรงสมาธิตามลำดับ พอนอนลงก็เข้าตามลำดับจนเต็มที่ไปเลย เวลานั่งก็คลายออกมาตามลำดับจนเต็มที่เหมือนกัน ...สนุกมากเลยช่วงนั้น แต่คนเห็นว่าบ้าทุกคน เพราะเอาแต่นั่ง ๆ นอน ๆ

ถาม : เหมือนคุณพ่อเลยค่ะ นั่ง ๆ นอน ๆ เหมือนคนบ้า จะพาไปโรงพยาบาล คุณพ่อบอกไม่ต้อง ไม่เป็นไร ไม่ต้องพาไป ก็ไม่มีใครเชื่อ ?
ตอบ : ไม่มีใครเชื่อหรอก เพราะคนบ้ามักจะบอกว่าตัวเองไม่บ้าทุกราย..!


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๔