แต่น่าแปลกก็คือคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าตัวเล็กมาก ขนาดความสูงไม่เกิน ๑๐ นิ้ว ทั้งหญิงทั้งชาย มีหน้าตาเหมือนเรา มีอาการครบ ๓๒ ทุกประการ มีผิวพรรณสวยงาม ใบหน้าได้สัดส่วน มีรอยยิ้มที่สง่างาม เพียบพร้อมด้วยจรรยากริยาอันสุภาพ
มองพวกเขาแล้วสุขใจ พวกเขามองข้าพเจ้าพร้อมก้มลงกราบ เมื่อเห็นข้าพเจ้าลืมตาขึ้นแล้วพูดว่า “ดีใจที่ท่านได้มา หลวงปู่ให้มาคอยดูแล ให้มาสนทนากับท่าน" ข้าพเจ้าจึงถามว่า “พวกท่านเป็นใครกัน ทำไมตัวถึงเล็กแค่นี้” พวกเขาตอบว่า “พวกเขาเป็นคนธรรพ์อยู่ที่นี่ อยู่ภายในถ้ำข้างใน อยู่รับใช้หลวงปู่”
"พรุ่งนี้ขอเชิญท่านเข้าไปชม ให้เดินเข้าไปในถ้ำ ถ้าไม่สังเกตจะไม่เห็น สุดถ้ำนี้ทางซ้ายมือจะมีทางเดินเข้า มันมีแผ่นหินบังอยู่ ให้เข้าไปในซอกของแผ่นหิน เมื่อผ่านเข้าไปท่านต้องจำให้ดี จะมีแผ่นหินบังทางเอาไว้อีกแผ่นหนึ่ง มีทางเดินสองทาง ให้เดินไปทางซ้ายมือ อย่าไปทางขวามือจะตกลงเหวลึก
ไปทางซ้ายมือให้เดินไปให้สุดแล้วเดินเข้าไป ให้เดินชิดทางซ้ายไว้ ไม่เช่นนั้นอาจเกิดอันตรายได้เพราะเป็นทางลาดลงเหว เข้าไปกันได้ทุกคนแต่ให้ทุกคนระวังตามที่บอก อย่าประมาท ข้างในถ้ำจะมืดให้นำลำแสงไปด้วย (หมายถึงไฟฉาย)
มีพวกงูอยู่มากแต่ไม่ทำอันตรายท่าน ก่อนเข้าไปให้บอกเสียก่อน ไปนั่งปฏิบัติในถ้ำจะได้ดวงตาเห็นธรรม เลยออกไปทะลุปล่องเป็นแดนทิพย์ ท่านไปชมก็ได้ แต่อย่าให้ใครเอาอะไรออกมา มันเป็นของหวงห้าม เอาไปก็ไม่เกิดประโยชน์ สำหรับตัวท่านหลวงปู่ก็ให้ไว้แล้ว" ผู้เป็นเหมือนหัวหน้าพูด
|