[เถรี]

มีท่านหนึ่งกำลังอ่านหนังสือเรื่องสาส์นลับที่สาบสูญ ของแดน บราวน์อยู่ พระอาจารย์จึงถามว่า "ได้อ่านผลงานของแดน บราวน์ ครบทุกเล่มหรือเปล่า ?

ลองไปอ่านดู เราจะเห็นว่ารหัสลับดาวินชีดังมาก ดังไปทั่วโลก ทำให้คนตั้งความหวังกับเขามาก พอมาเป็นล่ารหัสมรณะ กับ แผนลวงสะท้านโลก ปรากฏว่าไม่ได้อย่างนั้น กระแสเขาก็เลยเบาไประยะหนึ่ง ชื่อเสียงเขาก็ผ่อนลงไประยะหนึ่ง

เขาจึงตั้งใจสร้างผลงาน สาสน์ลับที่สาบสูญ ขึ้นมา เพื่อที่จะดึงชื่อเสียงกลับมาอีกวาระหนึ่ง

ลองมานึกถึงว่า เราที่เป็นนักปฏิบัติ ถึงขนาดมีนักปฏิบัติบางสายเขากล่าวเลยว่า "ถ้าคุณเคยทำความดี โดยเฉพาะสมาธิในระดับสูง ๆ ได้ครั้งหนึ่ง ต่อไปคุณอย่าหวังเลยว่าจะทำได้อีก เพราะไปอยากได้อย่างนั้นเสียแล้ว"

แบบเดียวกับหนังสือ พอเขาเขียนเรื่องนี้สนุกมาก เราก็ไปตั้งความหวังว่าเรื่องอื่นจะต้องสนุกแบบนี้ ซึ่งปกติแล้วนักเขียนจะรักษามาตรฐานได้ยาก ที่เห็นก็มีผลงานของหวงอี้ ที่เขียนแล้วมีแต่มาตรฐานสูงขึ้นเรื่อย ๆ

ฉะนั้น...จำไว้ว่า ถ้าหากทำอะไรได้แล้ว อย่าอยากให้เป็นอย่างนั้น อยากให้เป็นก็ได้ แต่ตอนภาวนาอย่าให้อยากแบบนั้น ต้องวางกำลังใจสบาย ๆ ว่าเรามีหน้าที่ภาวนา จะเป็นหรือไม่เป็นก็ช่างมัน"