[ลัก...ยิ้ม]

พวกเราค่อย ๆ ลำเลียงสัมภาระขึ้นถ้ำ อันตรายมาก ทั้งชันต้องเกาะแง่หินรากไม้ค่อย ๆ ปีนป่าย ไต่ขึ้นสูงราว ๔๐๐ เมตร ค่อย ๆ ลำเลียงของขึ้นถึงถ้ำ ขึ้นถึงก็สำรวจเพื่อปักกลดอยู่บนนั้น

มีถ้ำ ๒ ถ้ำ ทั้งทางขวาและซ้ายมือ ถ้ำทางซ้ายไม่ใหญ่แต่ก็ไม่เล็ก ถ้ำทางขวากว้างใหญ่ลึกมืด เวลาไม่มีให้สำรวจมาก ต้องเตรียมที่ปรุงอาหารและปักกลด

หน้าถ้ำทางขวามือมีหลุมใหญ่พื้นเรียบปักกลดได้ ๔ กลดพอดี จึงตัดสินใจปักกลดในนั้น ได้ปักธูปกำหนดจิตขออนุญาตเพื่อสร้างพลังอำนาจจิตคุ้มครองป้องกันอันตรายตามที่ครูอาจารย์ได้สอนมา โดยใช้ไม้เท้าขีดลงบนพื้นล้อมรอบที่ปักกลด เตรียมที่พักให้เรียบร้อย

พบอภินิหารครั้งแรกขณะที่เตรียมทำอาหาร ปากทางขึ้นมีโขดหินเรียบพอเหมาะกับจะทำเตาไฟหุงอาหาร ปรากฏว่าจุดไฟเท่าไหร่ก็ไม่ติดทั้งที่ไม้แห้งสนิท เก็บเอาบริเวณถ้ำนั่นเอง จุดอย่างไรก็ไม่ได้ผลเหมือนจะบอกพวกเราว่า สถานที่ศักดิ์สิทธิ์มีคนเฝ้าอยู่ อย่าทำอะไรง่าย ๆ หรืออย่าทำสกปรก ข้าพเจ้านั่งพักอยู่ที่ลานแผ่นหินกว้างหน้าหลุมที่ปักกลด

พวกที่เตรียมอาหารร้องบอกว่าจุดไฟไม่ติด จะทำอย่างไร? จึงถามว่าไม้ฟืนเปียกหรือไม่ เขาบอกว่า "แห้ง" จึงถามว่าใช้อะไรจุด เขาบอกว่า"ใช้เทียนและฝอยไม้เล็ก ๆ" จึงบอกว่าให้จุดธูปบอกเขาเสียก่อน เมื่อพวกเขาจุดธูปขอก็จุดไฟติดลุกตามปกติ !!!

เกิดอะไรขึ้น !!! คงต้องคิดกันเอง ไม่ขอวิจารณ์ว่าอะไร? ทำไม? เหตุเกิดจากอะไร? รู้แต่ว่าไม่ปกติเท่านั้น !!! เพราะมันรู้จากในจิต จึงให้จุดธูปขอเสียก่อน ถ้าจะพยายามจุดต่อไป โดยไม่จุดธูปขอ ไฟจะติดหรือไม่ ไม่ทราบได้ เหตุการณ์มันไม่เกิด