[ลัก...ยิ้ม]

พบเหตุให้บวชเป็นครั้งที่สอง

พุทธศักราช ๒๕๓๘ ในช่วงหนึ่งไปปฏิบัติธรรมที่ภูพระ จังหวัดชัยภูมิกับพรรคพวก ๓-๔ คน ที่นั่นเป็นวัดอยู่บนเนินเขา มีพระพุทธรูปที่แกะสลักบนหินองค์ใหญ่ ชาวบ้านเรียกว่าพระเจ้าองค์ตื้อ และยังสลักบนหินอีกก้อนหนึ่งอีกแปดองค์ รวมแล้วเป็นเก้าองค์ สร้างแต่สมัยใดไม่มีใครทราบ แต่เป็นที่เคารพของพุทธศาสนิกชนทั่วสารทิศ ถือเป็นพระพุทธรูปอันศักดิ์สิทธิ์

ได้ปักกลดอยู่สามวันสามคืน ขณะเจริญกรรมฐานได้ปรากฏนิมิตเรื่องราวในอดีตกาล เห็นพระพุทธองค์เคยเสด็จผ่านมาพักค้างคืน ณ บริเวณนี้ พร้อมด้วยเหล่าพระอรหันต์ติดตามอีกจำนวนมาก (เรื่องนี้ไม่สามารถพิสูจน์ได้) ได้เห็นแค่รูปนิมิตเท่านั้น

เป็นนิมิตในอดีตที่ยาวนาน ไม่สามารถหาร่องรอยพิสูจน์ มีแต่พระพุทธรูปทั้งเก้าองค์เท่านั้น แต่ก็มีเรื่องแปลกคือ ขณะที่ปฏิบัติธรรมตลอดสามวันสามคืน ทุกคนไม่ได้นอนกันเลย นั่งปฏิบัติ นั่งสนทนาธรรมตลอดทั้งวันทั้งคืน

ไม่รู้จักคำว่าเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า หรือง่วงเหงาหาวนอน จิตมันสว่างตลอดเวลา ไม่อ่อนเพลีย ธรรมดาร่างกายคงทนต่อความง่วงไม่ได้ ต้องอ่อนเพลียเมื่อยล้าอ่อนแรง อาการดังกล่าวไม่ปรากฏเลยแม้แต่คนเดียว คิดว่าคงเกิดด้วยอำนาจทิพย์ของสถานที่อันทรงศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นอน รังสีของพุทธานุภาพคงเสด็จคุ้มครองให้สามารถอยู่ได้ทั้งสามวันสามคืน

ครบกำหนดก็ได้เดินทางกลับ วันหนึ่งขณะข้าพเจ้าได้ไปสนทนา สอนธรรมอาจารย์ที่สนใจหลักธรรม ที่วิทยาลัยพลศึกษาจังหวัดสมุทรสาคร มีอาจารย์ท่านหนึ่งถามว่า “ป้าของเขาเป็นมะเร็งในตับระยะสุดท้ายอยู่โรงพยาบาลศิริราชจะหายไหม ?”

ได้กำหนดจิตดูแล้ว บอกอาจารย์ท่านนั้นว่า “ให้ไปบอกป้าให้จุดธูป ๑๘ ดอก ระลึกถึงพระพุทธองค์ หากคืนนี้พระพุทธองค์เสด็จมา ก็จะหายได้ด้วยอำนาจพระพุทธคุณ พระพุทธเมตตา” อาจารย์ท่านนั้นได้นำความไปบอกแล้วได้จุดธูป ๑๘ ดอก