[โอรส]

ก็เลยอยากตายขึ้นมา แต่ทำอย่างไรก็ไม่ตาย ฆ่าตัวตายก็ไม่ตาย ฆ่าตัวตายกี่วิธี ก็มีอันเป็นไป มีคนมาช่วยทันทุกที

แกก็เลยคิดวิธีฆ่าตัวตายแบบพิสดารขึ้นมา โดยไปขึ้นต้นไม้ใหญ่ ต้นที่อยู่ริมน้ำลึก ๆ แล้วเอาเชือกผูกคอตัวเอง จัดแจงเอาน้ำมันราดตัว แล้วก็ถือปืนเตรียมไว้ จุดไฟพรึ่บเอาปืนจ่อหัวยิงตูม พร้อม ๆ กับทิ้งตัวลงไปข้างล่าง คิดว่าจะต้องตายด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งเป็นแน่

แต่ปรากฏว่า ตอนที่แกทิ้งตัวพร้อมกับเหนี่ยวไกปืน กระสุนพลาดจากหัวไปโดนเชือกพอดี ตกลงไปในน้ำไฟดับอีก ...(หัวเราะ)...

หลวงพ่อบอกว่า เรื่องนี้มีหลักฐานมาใน บาลีมุตตะกะ มุสาวาทวรรค ไปเปิดดูได้ เพื่อนนักเทศน์ด่ากันตรึมเลย บาลีมุตตะกะ เขาแปลว่า อยู่นอกบาลี มุสาวาทวรรค ก็วรรคโกหกชัด ๆ ตอนนั้นเล่นเอาโยมทั้งศาลาอยากจะอายุสองหมื่นปีไปตาม ๆ กัน

ท่านก็เล่าของท่านหน้าตาเฉย บาลีมุตตะกะ นอกบาลี ไม่มีมาในพระไตรปิฎก มุสาวาทวรรค วรรคโกหก ฉันพูดเองจ้ะ ...(หัวเราะ)... เอาไหม ? สองหมื่นปี อยู่กันเหนียงยานไปเลย แต่ถ้าอยู่ด้วยบุญ สองหมื่นปี ก็ไม่นานหรอกนะ

อย่างเช่นว่าสมัยต้นกัปนี่อายุเป็นแสนปี..ใช่ไหม ? แล้วก็ลดลงมาเรื่อย จนกระทั่งอย่างของเรานี่ท้าย ๆ เรียกว่าท้ายนะ เพราะช่วงนี้อายุร้อยปีเป็นอายุขัย

คราวนี้ผ่านไปร้อยปีลดลงหนึ่งปี ร้อยปีลดหนึ่งปีไปเรื่อย ๆ บัดนี้ผ่านไปสองพันห้าร้อยปี ก็ลบไปยี่สิบห้าปี อายุมนุษย์ปัจจุบันก็เจ็ดสิบห้าปีโดยประมาณเป็นอายุขัย ใครอยู่ไม่ถึงก็แสดงว่าทำปาณาติบาตไว้มาก


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนมิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๔