พระอาจารย์เล็ก....ท่านสนับสนุนและให้ความสำคัญกับการศึกษาเป็นอย่างมาก และแม้แต่ตัวท่านเองก็ไม่เคยหยุดศึกษาเล่าเรียนเลย ซึ่งเป็นความเคยชินที่ว่า เห็นท่านเมื่อไร ก็มักจะมีหนังสือติดมืออยู่เสมอ ท่านเคยสอนลูกศิษย์บ่อย ๆ ว่า ให้หัดแบ่งกำลังใจให้เป็น แล้วจะทำงานได้พร้อมกันหลายอย่าง เช่น อ่านหนังสือไปด้วย แล้วภาวนาไปด้วย เป็นต้น แต่จะทำอย่างไร ก็หาหนทางกันเอาเองนะครับ....กระผมเองยังเอาดีไม่ได้เลย.... สำหรับ จม.ของพระอาจารย์ที่แนบมาครั้งนี้ ก็เป็นเครื่องยืนยันได้ดีว่า ท่านสอนให้รักการเรียนอย่างไร และเรียนอย่างไรให้มีความสุข นับเป็นกำลังใจที่ดีกับทุกท่านที่อยู่ในวัยเรียน หรือแม้จะหมดวัยเรียนไปแล้วก็ยังไม่พ้นต้องขวนขวายหาความรู้เพิ่มเติมอีก เพราะขึ้นชื่อว่านักปฏิบัติ คือ ผู้หวังความเจริญก้าวหน้าใช่ไหม แล้วจะท้อถอยในการศึกษาเล่าเรียนได้อย่างไร (อันนี้แอบสอนตัวเองครับ)....ขอให้ทุกท่านอิ่มบุญกันถ้วนหน้าในวันวิสาขบูชานี้...แล้วเจอกันใหม่ในอาทิตย์ถัดไปครับ
----------------------------------------------------
๙ พฤษภาคม ๒๕๒๗
น้องหญิงจ๊ะ....
ขอโทษนะจ๊ะที่พี่ตอบจดหมายอย่างนี้ อย่าโกรธพี่เลยนะ เวลาเหนื่อยมาจากทำงาน พี่แทบไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอนไม่ต้องขยับด้วยซ้ำไป เมื่อ ๑๒-๑๕ ที่ผ่านมา พี่ไปวัดหลวงพ่อ เวียนเทียนมาด้วย พี่แบ่งบุญให้หญิงครึ่งหนึ่ง รับไว้นะจ๊ะ
โรงเรียนเปิดแล้ว ตั้งใจเรียนเสียแต่ต้นนะจ๊ะ หญิงไม่ใช่เด็กเหลวไหล คงรู้ว่าต้องทำตัวอย่างไร ขยันตั้งแต่ตอนนี้ แล้วปลายปีจะได้สบาย เอ้า...เอากลอนไปบทหนึ่ง (ขายของเก่า)
เรียนเก่งเรียนอย่างไร...?...เรียนด้วยใจหิววิชา
อยากรู้ดูตำรา................ยิ่งค้นคว้ายิ่งพาเพลิน
ยิ่งเรียนยิ่งสนุก..............ผลักความทุกข์พ้นทางเดิน
ไม่หิวไม่อิ่มเกิน..............ไม่ห่างเหินไม่โหมเอย....ฯ
จดหมายส่งไปที่ไหนสะดวกบอกพี่ด้วย จบแค่นี้ก่อน
สวัสดีจ๊ะ
รักน้องเสมอ
พี่เล็ก.