| 
				  
 
			
			พระอาจารย์เล่าเรื่องที่โดนมารทดสอบให้ฟังว่า "เมื่อสองสามวันก่อน แฟลชไดร์ฟที่บรรจุข้อมูลได้หายไป  มีข้อมูลรายงานสองเล่มที่ยังทำไม่เสร็จคาอยู่ในนั้น  ตัดใจว่าทำรายงานใหม่ก็ได้ เพราะหาแฟลชไดร์ฟจนละเอียดทุกซอกทุกมุมแล้วก็ไม่เจอ  
 ปรากฏว่าเช้าวันที่ไปยุ่งกับกรรมของชาวบ้านนั่นแหละ  แฟลชไดร์ฟมาวางอยู่บนกระเป๋าโน้ตบุ๊ค  ซึ่งเป็นไปไม่ได้หรอก  เพราะเราหิ้วกระเป๋าใบนี้ไปหลายต่อหลายที่  แล้วอยู่ ๆ แฟลชไดร์ฟจะไปวางอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร
 
 เรื่องอย่างนี้เจอมาบ่อยเสียจนชินแล้ว  จะมีใครบางคนแกล้งขโมยของสำคัญบางอย่างเพื่อทดสอบอารมณ์เรา  พอเราไม่ใส่ใจ ทำความกระทบกระเทือนแก่เราไม่ได้ เขาก็จะคืนให้  แต่ก่อนหน้านี้เขาคืนแบบซุก ๆ ไว้  ทำเหมือนกับว่าเราลืม  หาไม่ทั่วเลยไม่เจอ แต่คราวนี้เขารู้ว่าเราไม่ลืมแน่
 
 ถ้าเป็นคนอื่นคงไปนั่งคลุ้มคลั่งว่าตัวเองแก่จนเป็นอัลไซเมอร์แล้วหรือ  แต่นี่เรามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์  เขาก็เลยเอามาคืนให้โต้ง ๆ ว่าเอาไปเองจริง ๆ
 
 อย่างครั้งก่อนตอนฉันข้าวก็เหมือนกัน  ปกติฉันเช้าหรือฉันเพล แม่ชีเขาจะเตรียมกาน้ำร้อนเอาไว้ให้  เพราะอาตมาติดนิสัยตอนไปพม่าว่า ประเทศเขาสิ่งของสกปรกมาก  ก็เลยลวกน้ำร้อนก่อน จึงติดเป็นนิสัยว่าจะลวกจานลวกช้อนด้วยน้ำร้อนเสมอ
 
 วันนั้นพอขึ้นไปแล้วไม่เห็นกาน้ำร้อน  มองซ้ายมองขวา เห็นคนอื่นงานเต็มมือหมด   คิดว่าเขาคงจะลืม  ก็หยิบเหยือกน้ำเย็นขึ้นมา  ตั้งใจจะล้างด้วยน้ำเย็น  ปรากฏว่ากาน้ำร้อนเด้งขึ้นมาต่อหน้าต่อตา  พระสี่ห้ารูปที่นั่งข้าง ๆ อ้าปากหน้าตาค้าง สงสัยว่ากาน้ำร้อนโผล่มาจากไหน..!
 
 ความจริงก็ตั้งอยู่ตรงนั้นแหละ  แต่เขาบังไม่ให้เห็น  มาทดสอบเรา  ถ้าเป็นคนอื่นประเภทขี้โมโหหน่อย อาจจะด่าไปแล้ว ว่าของที่เคยตั้งอยู่ทุกวันทำไมไม่เอามาให้  แต่เรามองเห็นคนอื่นงานเต็มมืออยู่ก็คิดว่าเขาอาจจะลืม  จนกระทั่งบัดนี้พระทั้งสี่รูปนั้นก็ไม่รู้ว่ากาน้ำร้อนโผล่มาได้อย่างไร  เราก็ไม่ได้อธิบายให้ฟัง  เขาทดสอบแบบนี้สนุกมากเลย
 
 ฉะนั้น..ระวังตัวระวังใจให้ดี  ถ้ามารทดสอบใคร แปลว่าคนนั้นมีคุณค่าพอจะให้ทดสอบได้แล้ว   ถ้าเขายังไม่ทดสอบแปลว่าเรายังแย่อยู่ เราก็คิดว่าจะทดสอบไปทำไม  ไม่มีประโยชน์อะไรสักหน่อย  แต่เขาก็ออกข้อสอบได้ทุกที  ส่วนใหญ่มักจะชอบทดสอบตอนเราเหนื่อยมาก ๆ  หิวมาก ๆ  เจ็บไข้ได้ป่วย  ประเภทง่วงนอนจนตาปิด  คือเขารู้ว่าจังหวะนั้น ถ้ากำลังใจไม่ดีเราก็เสร็จเขา..!"
 
				__________________........................
 
 เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
 จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
 
				 แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 16-09-2010 เมื่อ 10:10
 |