| 
 
			
			"อาตมาถามท่านมังคละปิยะว่า ทำไมคุณมาเรียนที่เมืองไทย?  ท่านบอกว่าเมืองไทยมีการเรียนเปิดกว้างกว่า มีวิชาให้เรียนหลากหลายกว่า  เพราะท่านไปเรียนที่ศรีลังกาก็เรียนแต่คัมภีร์ อรรถกถา ฎีกา อนุฎีกาต่าง ๆ  เพื่อให้แตกฉานทางศาสนาพุทธอย่างเดียว ท่านก็เลยขอทุนมาเรียนที่บ้านเรา 
 พวกเราถามท่านว่าในระหว่างสามประเทศ  คือ บังคลาเทศบ้านเกิดของคุณ  ศรีลังกาที่คุณไปร่ำเรียนศึกษา และเมืองไทยที่คุณมาเรียนต่อ ถ้าหากคุณเรียนจบแล้วคุณจะเลือกอยู่ประเทศไหน ?
 
 ท่านบอกว่า เป็นการตัดสินใจที่ยากมาก  บังคลาเทศเป็นบ้านเกิด คนที่เป็นเลือดเนื้อเดียวกันกับท่าน รอท่านกลับไปช่วยเหลือ  แต่ท่านรู้ถึงความเลวร้ายชนิดไม่อยากจะกลับไปเลย  พูดง่าย ๆ ว่าถ้ากลับไปก็ตกอยู่ในภาวะจำยอม
 
 ศรีลังกา..พระมีอำนาจกว่าไทยเยอะมาก  ไปไหนก็ได้รับการยกย่อง  แต่เมืองไทยทุกคนเป็นมิตรกับเขาหมด เขาบอกว่าถ้าให้เขาเลือกระหว่างศรีลังกากับไทย  เขายังตัดสินใจไม่ได้  แต่เขาไม่อยากกลับบ้าน  จริง ๆ แล้วท่านมังคละปิยะเขาเป็นเจ้าชายนะ  เพราะพ่อของท่านเป็นหัวหน้าเผ่า"
 
				__________________........................
 
 เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
 จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
 
				 แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 07-09-2010 เมื่อ 11:52
 |