[ลัก...ยิ้ม]

ข้าพเจ้าจึงถามหลวงปู่ว่า “หลวงปู่เป็นใคร? มีนามว่าอะไร?” ท่านตอบว่า “รู้ไปทำไม? ได้อะไร? หลักธรรมที่ปู่บอกกล่าวมีคุณค่ากว่า รู้ก็เท่านั้น ไม่รู้ก็เท่านั้น มีอะไรดีขึ้น แต่หากปฏิบัติตามคำสอนให้รู้ได้ด้วยตนเอง จะเป็นประโยชน์มากกว่า ได้คุณค่ามากกว่ากับตัวเราเอง เรื่องของปู่ ปู่ก็ได้ของปู่ ใครจะมาแย่งไปก็ไม่ได้ แต่จะบอกให้เอาบุญ คนเขาเรียกปู่ว่า “พระครูเทพโลกอุดร” แต่เป็นนามสมมติเท่านั้น (นามที่เขาแต่งให้กันเอง) ปู่อยู่เขาพนมฉัตร ภูเขาควาย ภูอีด่าง อยู่ถ้ำวัวแดง อีกหน่อยจะได้ไปต่อไป จะได้ไปเที่ยวถ้ำวัวแดง ได้บำเพ็ญที่ถ้ำนั้น จงจำไว้”

จึงถามท่านว่า “จริง ๆ แล้วหลวงปู่เป็นใครกันแน่ หลวงปู่ช่วยให้ความกระจ่างแก่กระผมหน่อย จะได้ไม่ติดอยู่ในอารมณ์ เวลาคิดถึงได้นึกถึงหลวงปู่ถูก เพราะชื่อพระครูเทพโลกอุดรนั้นไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย” ท่านจึงบอกว่า “พูดไปก็ไม่เชื่อ ปู่คือ “องค์มหากัสสปะเถระ” ผู้ถือธุดงค์อยู่ในป่าช้า ครองผ้า ๓ ผืนเคยได้ยินไหม?”

ข้าพเจ้าบอกว่า “เคยเรียนในพุทธประวัติ” ท่านบอกว่า “นั่นแหละ หากเจริญอิทธิบาท ๔ สมบูรณ์แล้ว ได้ตั้งจิตทรงอายุอยู่ได้ ดังนั้น เราก็ต้องเจริญอิทธิบาท ๔ เพื่อความสำเร็จแห่งชีวิต ไปศึกษาเสีย” ข้าพเจ้าจึงถามต่อว่า “อย่างนั้นหลวงปู่อายุก่อน พ.ศ. อีกใช่ไหม?” ท่านจึงพูดว่า “พระมุสาต้องผิดศีล จะเป็นพระอยู่ได้อย่างไร"