[ลัก...ยิ้ม]

วันรุ่งขึ้นเช้ามืด ท่านมาเรียกให้ตื่นแล้วพาไปสวดพระพุทธมนต์จนสว่าง รุ่งอรุณกำลังจะขึ้นจากขอบฟ้า พอสว่างดีแล้วหลวงปู่ก็พาลงไปที่ลานกว้างด้านริมผาชัน มีหินลูกใหญ่วางอยู่เหมือนจอมปลวก แต่เป็นจอมปลวกขนาด ๗๐ คนโอบ ด้านหนึ่งอยู่บนลาน ด้านหนึ่งอยู่ล้ำหน้าผาเดินอ้อมไม่ได้ ถ้าเดินไปก็ต้องตกลงข้างล่างที่สูงชัน

หลวงปู่บอกว่า “ให้นั่งสมาธิอยู่ตรงนี้ หลวงปู่จะทักษิณาหินลูกนี้เอาอานิสงส์” แล้วท่านก็เดินไป ข้าพเจ้าคิดในใจทำได้อย่างไร? ครั้นจะนั่งหลับตาก็ไม่เห็น จึงไม่หลับตา เห็นหลวงปู่เหาะเวียนหินก้อนนั้น ๓ รอบ ใช้ไม้เท้าที่ท่านถือกรีดรอบหินลูกนั้น ข้าพเจ้าตื่นเต้นมาก!!!

ได้อ่านในนิทานชาดกว่า พระผู้ทรงอภิญญาท่านเหาะไปเที่ยวในที่ต่าง ๆ ครั้งแรกคิดว่าเป็นไปไม่ได้ เป็นเรื่องแต่งพิศดารเท่านั้น แต่ที่หลวงปู่กระทำนั้นมันเหาะจริง ๆ เพราะตัวท่านลอยจากพื้น เท้าท่านไม่ได้แตะพื้น ตัวท่านลอยอยู่ในอากาศแล้วเวียนรอบหินลูกนั้น ๓ รอบ ถ้าไม่เหาะจะวนไปอีกด้านหนึ่งไม่ได้ ไม่ว่าใครก็ต้องตกลงไปด้านล่าง (ครั้งแรกหลวงพ่อริม รัตนมุนีได้เคยแสดงให้ดูแล้วครั้งหนึ่ง)