สายน้ำแยกเป็นสองทาง นายท้ายของเราบังคับเรือไม่ทัน หัวเรือทิ่มสวบเข้าไปในดงไม้น้ำ ต้องลงจากเรือไปช่วยกันเข็น เกาะกลางเป็นสันดอนทรายละเอียดยิบ นกกระแตหาดบินขาห้อยร่องแร่งร้อง "แตแต้แว้ด...แตแต้แว้ด..." หลอกล่อให้พวกเราสนใจตัวเอง เพื่อที่จะได้ไม่ไปทำอันตรายกับไข่ของเขาในหลุมทราย เออหนอ...ความรักของแม่...
ร่องน้ำรวมบรรจบเป็นสายเดียวกันอีกที เถาขี้กาเลื้อยอยู่บนต้นไม้ใหญ่ มีลูกสีแดงห้อยโตงเตงเป็นราว ท่านนาวินชี้ให้ดูหมู่เรือนแพทางขวามือ บอกว่าเมื่อขามาพักนอนกันที่ตรงนี้แหละ แต่เรือของอ่องโมเป็นเรือใหญ่ไปเร็ว ถ้าโชคดีคงจะถึงเมืองจะอีนในวันนี้เลย บรรดาผู้ที่มาด้วยหลับกันหัวก่ายท้ายเกย อาตมาหยิบแกลลอนพลาสติกผ่าซีก มาช่วยวิดน้ำที่ซึมเข้าเรือ...

ด่านกะเหรี่ยง..ห้ามถ่ายรูป แต่คนถ่ายตั้งใจฟังภาษาพม่าไม่ออก..!
บ่ายสามโมงมีเรือนแพอีกหมู่ใหญ่ นายท้ายของเราบอกว่าเป็นด่านกะเหรี่ยง อย่าไปถ่ายรูปเข้าเป็นอันขาด ถ้ายังไม่อยากติดคุกเมืองพม่า อาตมาชอบอะไรที่ท้าทายแบบนี้อยู่แล้ว จึงจัดการเก็บภาพมาฝากทุกคนแบบนิ่ม ๆ คราวก่อนถ่ายภาพกองบัญชาการทหารพม่า ทำเอาโชเฟอร์บอกศาลามาแล้ว หวังว่าคราวนี้เขาคงไม่ปล่อยให้อาตมาว่ายน้ำไปเองนะ..!
เรือแล่นเลยไปสิบกว่าเมตรเพื่อตีวงเข้าเทียบแพ แค่นั้นพวกทหารยังคิดว่าจะหนี เป่านกหวีดเรียกเป็นการใหญ่ อาตมาก้าวขึ้นแพไปสะดุดเส้นเอ็นที่ผูกไว้กับเสาแพ มันเล่นตกปลากันง่าย ๆ แบบนี้เอง ขึ้นไปบนบกหลังแพหาที่ปัสสาวะ เสร็จแล้วลงมาเติมชาร้อนเข้าไปแก้วใหญ่ พม่าเขาใช้น้ำในแม่น้ำทั้งกินทั้งอาบ ยังดีที่น้ำดื่มเขาต้มใส่ชา พอจะป้องกันท้องร่วงไปได้บ้าง...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 21-08-2010 เมื่อ 03:00
|