แก่งใหญ่ทิ้งระดับลงต่ำ เรือของเราพุ่งลงไปกระแทกกับหินดังโครม..! เสียงผู้โดยสารหญิงอุทานด้วยความตกใจ แต่แล้วก็เชิดหัวขึ้นทะยานต่อไปได้ ผ่านไปนิดเดียวมีแพไม้ไผ่ที่ไม่โชคดีเหมือนเราเกยติดอยู่บนยอดไม้ ลำไม้ไผ่ยังเขียวสดอยู่เลย นายท้ายของเราเบาเครื่องเมื่อเห็นหมู่เรือนแพข้างหน้า ก่อนจะเทียบเรือเข้าไปแล้วดับเครื่อง พักกันที่นี่ก่อน...
พระที่มาด้วยกันลงที่นี่หนึ่งรูป ท่านจะเดินเท้าไปบ้านอะนังกวีน (ทุ่งกันเกรา) แบกกลดมาด้วย บอกว่าต้องค้างคืน ๑ คืน ฝั่งพม่าถ้าถูกยุงกัดเป็นต้องได้มาเลเรียเป็นของแถม ดังนั้นถ้ามีกลดหรือมุ้ง ยอมแบกหนักมาจะปลอดภัยกว่า อาตมาเหยียบลูกบวบแพพาตัวขึ้นไป พอดีโยมอีกหลายคนดันขึ้นพร้อมกัน ลูกบวบยุบฮวบเล่นเอาสบงเปียกไปครึ่งตัว..!
หมู่เรือนแพที่เป็นทั้งที่พักและร้านอาหารไปในตัว มีตลอดระยะทาง
บนแพเป็นร้านขายอาหาร มีข้าวของเครื่องใช้ประจำวันหลายอย่างไว้จำหน่าย เรือของใครมาค่ำแวะพักนอนได้เลย เพียงแต่ตอนเช้าต้องกินอาหารของเขา ท่านนาวินบอกว่ามีแพแบบนี้เป็นระยะไปตลอดทาง สาวเจ้าของแพกำลังซ่อมวิทยุอยู่ เล่นรื้อออกมาทุกชิ้นแบบนี้ ถ้าไม่ระวังให้รอบคอบญี่ปุ่นต้องทำเกินเป็นแน่ อาตมาแค่เห็นสายไฟเกินสองเส้นก็ปวดหัวแล้ว...
พระลงหนึ่งแต่โยมขึ้นมาสาม เป็นพวกอิสลามที่ต้อนวัวไปขาย กำลังจะเดินทางกลับบ้านที่เมืองจะอีน สำรวจว่าทุกคนลงเรือกันหมดแล้วจึงเดินทางต่อ เรือบรรทุกกลอยยังคงมีให้เห็นเป็นระยะ เรือสีข้าวลอยลำรับสีข้าวให้ชาวบ้านอยู่ริมน้ำ นกแซงแซวเหลือบเล็กบินไล่โฉบแมลงกลางอากาศอย่างคล่องแคล่ว กาละมังพลาสติกของใครไม่รู้ลอยไปค้างอยู่บนยอดไม้โน่น...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 19-08-2010 เมื่อ 17:25
|