[โอรส]

"มัตตัญญุตา จะ ภัตตัสมิง" ต้องรับประทานอาหารแต่พอสมควร ไม่หลงในรสอาหารมากจนเกินไป กินอิ่มเกินไป ไม่พอเหมาะพอดี หรือว่าไม่ทรมานตัวเองเกินไป จนทำให้ร่างกายอ่อนเพลีย ต้องปฎิบัติได้ไม่ลำบาก ต้องพอดีสำหรับตัวเอง

"ปันตัญจะ สะยะนาสะนัง" นั่งนอนหรืออาศัยอยู่ในที่สงัด เพื่อว่าจิตใจจะได้ไม่ฟุ้งซ่านไปกับสภาพรบกวนที่เข้ามาทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ

"อะธิจิตเต จะ อาโยโค" สร้างกำลังใจของเราให้มั่นคงอยู่ในสมาธิให้ได้ตลอด

แล้วพระองค์ท่านทรงสรุปว่า "สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง" ต้องละเว้นจากความชั่วทั้งทั้งปวง

"กุสะลัสสูปะสัมปะทา" ต้องทำความดีให้ถึงพร้อม

"สะจิตตะปะริโยทะปะนัง" ต้องทำกำลังใจของเราให้เบิกบานแจ่มใสอยู่เสมอ

"เอตัง พุทธานะสาสะนัง" ท่านบอกว่าพระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ สอนอย่างนี้เหมือนกันหมด

เพราะฉะนั้น..ถ้าหากว่าหลักคำสอน เราเอาแค่นี้แค่ว่า “ละเว้นความชั่วทั้งปวง ทำความดีให้ถึงพร้อม ทำจิตใจให้ร่าเริงเบิกบานอยู่เสมอ”

ถ้าจะไปสรุป บางครั้งคนไม่ได้เริ่มต้นเลย บอก “ไม่ประมาทคำเดียวเป็นแก่นแท้” ไม่ผิดหรอก แต่มีหวังหงายท้องอยู่ตรงนั้น ...(หัวเราะ)....


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๔