[วาโยรัตนะ]

หลวงพี่:เป็นอย่างไรบ้างโยม หายหน้าหายตาไปอีก

ทัดฤทธิ์:กระผมเพิ่งออกจากโรงพยาบาลขอรับ

หลวงพี่:อือม์ สนุกสนานเลยนะโยม ก็ชดใช้ให้เขาไปนะ ถึงมือหมอแล้วก็หายห่วง อะไรที่รักษาได้ ก็รักษาให้มันจบ ๆ ไป อย่าไปกลัวเจ็บเลยโยม
คนเราถึงเวลาเขามาทวงคืนนะ ก็ต้องให้เขา อาตมาอยากจะบอกว่าให้ทำความเข้าใจในครอบครัวกันให้ดี อาตมาขอย้ำ "ทำดีนะได้ดีแน่นอน" แต่ก็ใช่ว่าผลกรรมจะไม่ส่งผล เวลาเจ้ากรรมนายเวรเขามาทวงก็ต้องให้เขา บุญที่โยมทำนะรอส่งผลอยู่ ปีนี้หนักหน่อยนะโยม อย่าลืมเรื่องการปฏิบัตินะ

ทัดฤทธิ์:ขอรับหลวงพี่ ตอนนอนที่โรงพยาบาลก็ฝันไป เห็นหลวงพ่อท่านครับ กระผมเองก็ยอมรับขอรับ มันทำใจได้เยอะ เห็นว่ามันเป็นธรรมดา ก็ชดใช้กันไป ไม่โอดโอยเหมือนเมื่อก่อนขอรับ กระผมว่ากระผมสู้ของกระผมเต็มที่แล้วขอรับ

หลวงพี่:ดีแล้วโยม บางคนโกรธพระโกรธเจ้าไปเลย แถว ๆ นี้ก็มี กลายเป็นมิจฉาทิฐิไปเลย หาว่าพระท่านไม่คุ้มครอง ที่ผ่านมานับชาติไม่ถ้วนเราไปทำอะไรไว้ ในเมื่อผลบุญเราอยากได้รับผลนั้นเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะฉะนั้นผลกรรมเราก็ต้องรับเต็ม ๆ เหมือนกัน มันสมเหตุสมผลแล้วโยม ไม่ต้องห่วงหรอกโยมครูบาอาจารย์ท่านสงเคราะห์ดูแลอยู่ ทำต่อไปโยม ความดีทำมันต่อไป ยิ่งทุกข์ก็ต้องยิ่งทำ

ทัดฤทธิ์:ขอรับหลวงพี่