เจอทหารพม่าทั้งกองร้อยออกลาดตระเวน เรียกให้หยุดถามว่า "เห็นทหารกะเหรี่ยงบ้างหรือไม่..?" รถทุกคันพร้อมใจกันบอกว่าไม่เห็น ไม่มีใครอยากเอามือไปซุกหีบ ถ้าทหารกะเหรี่ยงรู้เข้าก็หมดทางทำกิน บางทีจะสิ้นชีวิตเอาง่าย ๆ..!
ผ่านบ้านร้างอาปะลงไปก็เจอทีเด็ด ทหารกะเหรี่ยงกักด่าน รถติดยาวร่วม ๒๐ คัน เรียกทุกคนลงไปอบรมว่า จะต้องพูดอย่างไรเวลาทหารพม่าถาม และที่แน่ ๆ คือจ่ายมาซะดี ๆ คันละ ๗,๐๐๐ จั๊ต เล่นเอาซีดไปตาม ๆ กัน..!
เลยจากนี้ไปหน่อยเดียวก็เจอทหารป่า(กะเหรี่ยงคริสต์)กักด่านเก็บค่าผ่านทาง
อาตมานั่งอยู่กับรถ ขณะที่ทั้งพระและฆราวาสเขาลงไปกันหมด มีทหารนายหนึ่งสงสัยเดินมาถาม อาตมาตอบเป็นภาษาไทยว่า พูดก็ไม่ได้ ฟังก็ไม่ออก แล้วเอ็งจะให้ข้าลงไปทำส้น..อะไรวะ..? คาดว่าจะเป็นคำตอบที่ถูกใจมาก เพราะมันหัวเราะชอบใจใหญ่..!
อ่องโมเดินเหงื่อแตกพลั่กเข้ามา ทำท่าจะขาดใจตายซะให้ได้ ที่เห็นอาตมาพูดกับทหารกะเหรี่ยง มันกลัวทหารจับข้อหาพาพระต่างด้าวเข้าเมือง อาตมาแกล้งทำเป็นไม่เห็น เอาผลไม้กวนที่ซื้อจากพระบรมธาตุอินทร์แขวนกล่องใหญ่มอบให้พวกทหาร เขาชอบใจกันมาก เพราะอยู่ป่าไม่เจอของหวานมาเป็นปี ๆ แล้ว รุมกินชนิดหัวเกยกันเลย..!
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 14-07-2010 เมื่อ 02:59
|