[โยคียุ้ย]

ศูนย์ต้นน้ำ
๒๓ มีนาคม ๔๒

แอ๊ดจ๊ะ...

อ่านจดหมายแล้วแปลกใจที่เราไปมีลูกสาวทิ้งไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า? แต่ก็ช่างมันเถอะ เลยตามเลย…

ต้องทำใจไว้เลยว่า คนย่อมเป็นคนวันยันค่ำ ไม่มีทางที่เราจะเปลี่ยนเขาให้ได้อย่างใจของเรา

ปกติของโลกมันเป็นเช่นนั้น เมื่อธรรมดาของมันต้องเป็นเช่นนั้นแล้ว เราจะไปแบกมันไว้ให้หนักทำไม?

เราทำความดีเพราะอยากทำ ฉะนั้นจงทำต่อไปให้เต็มที่ ผลตอบแทนจะมีหรือไม่ก็ช่างมัน...

หน้าที่ของเรา เราทำให้ดีที่สุด ให้แหงนหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดินก็เพียงพอแล้ว ท้อได้แต่ห้ามถอยจ้ะ

จากใจจริง
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ


..............................

เกาะพระฤๅษี
๑๔ เมษายน ๒๕๕๒


หญิงจ๊ะ...

ปิดเทอมก็ได้พักแล้วสินะ หลวงพี่ยังไม่ได้พักเลย ลากแสงชัยตะลอนตามไปจนมาเลเรียรับประทานทั้งคู่...

ลูกปลาติดสอนซัมเมอร์ ปีนี้เลยไม่ได้พัก พอดีหลวงพี่ติดงานอบรมเด็ก-ชาวบ้าน ตั้งแต่ ๒๐ เมษายน ๕ อาทิตย์ติดต่อกัน

ตกลงปีนี้ยังไม่ทราบว่าจะได้ลงใต้หรือเปล่า ญาติโยมเฝ้ารอ แต่พระปลีกตัวไม่ได้จริง ๆ ต้องขออภัย เข้าปัญหาเลยนะจ๊ะ

๑. หลวงปู่โง่น กับหลวงปู่พุทธอิสระ หลวงพี่ไม่ได้ติดตามใกล้ชิด จึงบอกไม่ได้ว่าจริยาใดของท่านเป็นที่ประทับใจ
๒. ซื้อหวย เบอร์ ล็อตเตอรี่ ไม่ผิดศีล แต่มันเป็นอบายมุข พระพุทธเจ้าไม่แนะนำให้ทำ
๓. ให้หวย ถ้าเป็นพระผิดศีลของอเนสนา(หาเลี้ยงชีพในทางไม่ชอบ) ปรับอาบัติทุกกฎ
๔. การปฏิบัติธรรม ต้องเอาตัวเราให้พ้นก่อนจึงช่วยผู้อื่น ถ้ายังไม่ถึงฝั่งไปช่วยเขา จะพากันจมตายทั้งคู่
๕. สอนพุทธศาสนาให้สนุก ต้องศึกษาชาดกกับธรรมบทให้มาก ๆ จะสามารถยกตัวอย่างได้ทุกประเภท
๖. อยากเดินทางไปเรื่อย ค่ำไหนนอนนั่นโดยไม่มีภาระมาถ่วง นี่เป็นความฝันอันสูงสุดที่หลวงพี่อยากแล้วไม่ได้ทำ
๗. ฝึกสติให้รู้ทันความคิด จะไม่เผลอด้านวจีกรรม
๘. ปล่อยการยึดมั่นถือมั่นทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม จิตจะเป็นอิสระตามต้องการ

จากใจจริง
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
.........