[โยคียุ้ย]

เกาะพระฤๅษี
๑ มีนาคม ๔๒

หญิงจ๊ะ...
หลวงพี่ยังไม่หายดี เพราะงานบังคับเลยไม่มีเวลาพักผ่อน กลับจากสระบุรีมาถึงเดี๋ยวนี้ ตอบจ.ม.แล้วจะไปงานเขาต่อ

๑. การวางกำลังใจไม่ให้ขุ่นมัวไปกับงานต่าง ๆ คือรู้สักแต่ว่ารู้ พอผ่านแล้วผ่านเลย เอาใจอยู่กับตอนนี้เดี๋ยวนี้เท่านั้น
๒. แนะนำให้ละจากความชั่วทั้งปวง แนะนำเขาเข้าหาความดี จึงชื่อว่าเป็นเพื่อนรัก เพื่อนที่ดีได้
๓. ความเห็นไม่ตรงกัน อย่าเพิ่งไปค้านโดยตรง ค่อย ๆ ใช้เวลาปรับความคิด ทีท่า และกำลังใจหาเขา โดยไม่เสียความดีของเขา
๔. ปรารถนาพุทธภูมิ คือ ตั้งใจไว้ในอดีตว่า เราจะเป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งในอนาคต การลา ใช้ธูป ๕ ดอก เทียนขาว ๕ เล่ม บัวขาว ๕ ดอก บูชาพระพุทธรูป เปล่งวาจาขอละความปรารถนาเดิม
๕.-๖.-๗. พระองค์ที่ ๑๐ คือ พระพุทธเจ้า หลวงปู่พุทธอิสระคือ พระสุวิทย์ ทองประเสริฐ พรรษา ๑๖ ชาวชลบุรี
๘. ช่วยให้คนพ้นทุกข์จนตัวตาย เป็นปฏิปทาของหลวงพ่อที่ประทับใจหลวงพี่มากที่สุด
๙. อย่าคลุกคลีกับหมู่คณะ อยู่ในที่สงัด รู้ประมาณในการกิน สำรวมในศีล ระวังอารมณ์กระทบทุกทาง ทำให้สมาธิตั้งมั่นได้เร็ว
๑๐. กล้าคัดค้านในสิ่งที่ผู้บังคับบัญชาทำผิด รักษาสิทธิประโยชน์ของเพื่อนและผู้ใต้บังคับบัญชา คือความภูมิใจยามรับราชการ ส่วนความภูมิใจที่แท้จริงในการบวชยังมาไม่ถึง

ขอตัวแค่นี้นะจ๊ะ เดี๋ยวไปงานเขาไม่ทัน
จากใจจริง
พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ป.ล. ระยะหลังเวลาน้อย เนื้อหาจะแน่น ต้องอ่านซ้ำหลาย ๆ เที่ยว
........