"ทุกข์คือสิ่งที่ควรกำหนดรู้ เมื่อกำหนดรู้แล้วก็วาง ไม่ใช่แบกเอาไว้" พลางคิดถึงคำสั่งสอนของหลวงพ่อไปด้วยอารมณ์ใจเบา ๆ จู่ ๆ ก็เห็นท่านหมอชีวกโกมารภัจจ์ในช่วงขณะจิต กระผมฝากท่านปู่ช่วยดูแลอาการไข้ต่าง ๆ ของครอบครัวกระผมด้วยขอรับ ท่านก็มาในลักษณะนั่งสมาธิแบบที่เราเห็นในหนังสือต่าง ๆ
อาการของน้องยังทรง ๆ ทรุด ๆไข้ขึ้น ๆ ลง ๆ จนหมอต้องปรับจากยากินมาให้ยาทางสายน้ำเกลือด้วย แต่ก็ถือว่าเป็นคนไข้ที่แต่งตัวแนวที่สุดเพราะน้องไม่ยอมใส่ชุดของทางโรงพยาบาล ใส่แต่เสื้อคอกระเช้าสีแสบตา จนคุณหมอถามว่า มีสีครบทุกวันตามสีเลยหรือเปล่า
เมื่อคืนไปนอนเฝ้าที่โรงพยาบาลก็กำหนดนอนภาวนาไปด้วย ช่วงนี้ฝันถึงแต่ ปู่ ย่า ตา ยาย ที่เสียไปแล้ว จึงกำหนดอุทิศบุญไปให้
หลวงปู่เล็กช่วยหนูด้วยเจ้าค่ะ