อารมณ์สำนึกผิด เพราะเห็นความชั่วที่ใจเรา
เมื่อนำเอาเรื่องพรหมวิหาร ๔ ทำให้ศีลบริสุทธิ์เต็มกำลังได้อย่างไรมาพิจารณา ก็พบความจริงที่พอสรุปได้ดังนี้
๑. ถ้ายังคิดว่าคนอื่นเขาเลว ก็แสดงว่าเราเลวกว่าเขา
๒. ต้องรู้อยู่เสมอว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในโลกนี้ ล้วนแต่เป็นเรื่องปกติธรรมดา
๓. ให้ยอมรับกฎของกรรมเข้าไว้ อย่าเผลอไปตำหนิใครเข้า
๔. เมื่อรู้ว่าผิด ก็ให้กำหนดจิตขึ้นมาขอขมาพระรัตนตรัยทุกครั้งไป
๕. แล้วก็ยังมีอารมณ์ปรุงแต่ง เปรียบเทียบออกนอกทาง ไปว่า
- ๕.๑ อารมณ์นี้ก็คล้าย ๆ กับหิริ-โอตตัปปะ หรือเทวธรรมขั้นละเอียดนั่นเอง
- ๕.๒ อารมณ์นี้ ก็คล้าย ๆ กับการสารภาพบาป หรือความชั่วแบบชาวพุทธที่ปลงอาบัติ แล้วจบลงว่า ต่อไปข้าพเจ้าจะไม่คิดชั่ว พูดชั่ว ทำชั่ว เช่นนี้อีก แต่พวกคริสต์ เขาก็ไปสารภาพบาปกับพระเจ้าของเขาแล้ว เขากลับมาทำบาปเช่นนั้นต่อไป เป็นการล้างบาปแบบมิจฉาทิฏฐิ เพราะไม่เข้าใจเรื่องกฎของกรรมว่าเที่ยงเสมอและให้ผลไม่ผิดตัวด้วย