[เถรี]

ในเรื่องของการออกบวช ถ้าออกไปในจังหวะที่ดีที่สุด ใครก็ว่าเราไม่ได้

องค์พระสมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้า อีก ๗ วันความเป็นพระเจ้าจักรพรรดิจะมาถึง แต่พระองค์ท่านทิ้งราชสมบัติออกบวช ก่อนที่จะไปการศึกษาทุกอย่างพระองค์ท่านเป็นหนึ่งมาตลอด แม้กระทั่งการแข่งขันยกศรเพื่อเลือกคู่สยุมพร พระองค์ท่านก็ชนะเจ้าชายจากทุกแคว้น ก็แปลว่า เป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วทุกอย่าง และโอกาสที่จะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ก็มีอยู่ แต่พระองค์ท่านก็ทิ้งไปในจังหวะนั้น เพราะฉะนั้น การออกบวชควรจะไปในลักษณะที่พอเหมาะพอดี อย่าให้ใครเขาตำหนิตามหลังไปได้

อาตมาเองถือว่าบังเอิญ เพราะออกมาในจังหวะที่ดีที่สุด ก็คือ อาชีพการงานกำลังรุ่งที่สุด ขณะเดียวกันก็มีโอกาสดูแลพ่อ ๖ ปีเต็ม ๆ จนท่านเสียชีวิต ได้ดูแลแม่อีก ๓ ปี ส่งน้องเรียนสองคน ส่งหลานเรียนอีกหนึ่งคน ก็เห็นว่าพอสมควรแก่เวลาแล้ว ถึงได้ไปบวช

ถ้าเราออกไปในจังหวะรุ่งที่สุด ใครก็ว่าเราไม่ได้ ว่าที่เราบวชเพราะอกหัก หลักลอย คอยงาน สังขารเสื่อม เอือมเจ้านาย ยายให้บวชแก้บน ไม่ใช่..แต่กูไปเอง..!

เพราะฉะนั้น..เลือกจังหวะให้ดี ๆ ในเมื่อยังมีพ่อแก่แม่เฒ่าลำบากลำบนอยู่ เราก็อยู่สงเคราะห์ท่านไปก่อน ถ้าหากสิ้นท่านแล้วเราจะไปบวช ก็บวชในลักษณะหน้าไฟแล้วก็อยู่ยาวเลย แบบเดียวกับท่านเจ้าคุณนรฯ ท่านเป็นพระยาพานทองตั้งแต่อายุ ๒๕ พอสิ้นในหลวงรัชกาลที่ ๖ ท่านบวชถวายหน้าไฟและก็อยู่ยาวมาตลอดชีวิต สมัยรัชกาลที่ ๗ ทรงขอร้องให้ท่านสึกเพื่อไปเป็นองคมนตรี ท่านยังไม่ไปเลย

ท่านใช้คำพูดว่า ในหลวงรัชกาลที่ ๖ นำท่านที่เปรียบเหมือนตะกั่วมาชุบเป็นทองแล้ว ถึงคนอื่นเอาไปชุบอีก อย่างไรเสียก็คงไม่เปลี่ยนไปจากทองหรอก ในเมื่อไม่ได้เกินนั้น ก็ไม่รู้จะไปทำไม

แต่น้อยคนที่จะออกมาได้จังหวะดี ๆ อาตมาเองถือว่าบังเอิญ ตอนนั้นไม่ได้คิดจะไปหรอก กำลังคิดจะหาลูกสะใภ้ให้แม่อยู่ บวชสัก ๗ วันแล้วค่อยเบียด แต่ไปเจอทีเด็ดหลวงปู่ขนมจีนเข้า จึงอยู่ยาวเลย


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงบ่าย ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันจันทร์ที่ ๓ พฤษภาคม ๒๕๕๓