[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวถึงเรื่องจากทุ่งใหญ่สู่ห้วยขาแข้ง ให้ฟัง เป็นเรื่องที่จะได้นำมาลงในหนังสือกระโถนข้างธรรมาสน์ต่อไป

มีอยู่ตอนหนึ่งท่านเล่าให้ฟังว่า "ช่วงที่ไม่ได้อยู่ในป่า เคยได้ลงไปในถ้ำใหญ่ พื้นที่ในถ้ำกว้างเป็นไร่ แต่เป็นน้ำไปเกือบทั้งถ้ำ

ด้วยความอยากรู้ว่าลึกแค่ไหน ก็เลยเอาเชือกผูกเอว แล้วก็ให้ตาฤๅษีเขาจับเชือกไว้ เราก็ลุยลงไป ทันทีที่ดำลงไปพร้อมกับเอาไฟฉายส่อง เหมือนกับเกิดควันใต้น้ำ พรึ่บขึ้นมามืดไปหมดเลย ก็เลยค่อนข้างจะมั่นใจว่าเขาคงจะไม่ให้เราลง จำเป็นต้องกลับ

เขตแดนบางอย่างเราลงไปส่งเดชไม่ได้ ต้องรอเขาอนุญาต จะเรียกว่าเป็นมิติซ้อนมิติก็ใช่ แต่ขณะเดียวกัน ถ้าเขาไม่เปิดให้เรา อย่างไรเราก็เข้าไม่ได้

วันนั้นถึงลงไปได้ ก็ไม่แน่ใจว่าจะไปได้สักเท่าไร เพราะว่าทันทีที่เราพุ่งจะลง ส่องไฟลงไป เห็นเป็นเหวลึกไปจนสุดแสงไฟเลย อยู่ ๆ เป็นเหมือนตะกอนใต้น้ำหรือควัน พรึ่บขึ้นมาเฉย ๆ ลักษณะเหมือนกับว่ามีสัตว์ตัวใหญ่มาก ๆ สะบัดหางกวนน้ำขึ้นมาพอดี เราก็เลยมองอะไรไม่เห็น ลงต่อไม่ได้ ต้องตัดสินใจกลับ"